Wyzwania, z którymi zmaga się grecka gospodarka i spowodowana nimi interwencja Międzynarodowego Funduszu Walutowego w celu zapobiegania dalszym efektom rozpadu nie są obce wielu afrykańskim blogerom. Podczas poprzedniego kryzysu MFW zaangażował się w projektowanie programów stabilizacyjnych dla gospodarek afrykańskich targanych przez liczne problemy. Programy przynosiły różne rezultaty.
Afrykańscy blogerzy zareagowali dzieląc się zarówno przestrogami opartymi na wcześniejszych doświadczeniach, jak i nauką, która powinna zostać wyniesiona dla ich regionów.
Le petit nègre [fr] zauważa, że Europa była dość niechętna, aby poprosić MFW o interwencję podczas kryzysu greckiego. Zastanawia się, dlaczego podjęcie decyzji o zaangażowaniu MFW było aż tak trudne dla wspólnoty europejskiej, podczas gdy jeszcze niedawno rozwiązania tego typu były powszechnie stosowane w Afryce. Oto dlaczego sądzi, że kraje europejskie obawiają się recepty, którą MFW wypisał Grecji [fr]:
Le twist dans le cas grec et que, comme on ne peux pas dévaluer l’Euro comme on a jadis dévalué le Franc CFA, les dirigeants européens se retrouvent contraints et forcés d’aider d’une manière ou d’une autre la Grèce
Lambert Mbela podobnie stwierdza, że biorąc pod uwagę poziom deficytu budżetowego w wielu krajach europejskich oprócz Grecji, strefa euro powinna rozważyć solidną dewaluację swojej waluty [fr]:
Admettons quand même que les situations sont similaires : déficit budgétaire, endettement public, taux de chômage élevé, balance commerciale déficitaire, mauvaise gestion des finances publiques, avec comme cerise sur le gâteau, fricotage des données publiques !!!
Sérieux, si c’avait été le Mexique, l’Argentine ou le Burkina-Faso qui présentait de tels manquements, Monseigneur FMI préconiserait déjà une dévaluation « compétitive » et des programmes d’ajustement structurel afin de rétablir les finances publiques.
Szczerze mówiąc, gdyby to był Meksyk, Argentyna czy Burkina Faso, wszechmocny MFW bez zawahania zaleciłby konkretną dewaluację i program stabilizacyjny, aby wzmocnić finanse publiczne.
Éric Toussaint tłumaczy, że ten pozornie nieproporcjonalny rozkład interwencji MFW względem regionów może być bezpośrednio spowodowany faktem, że kraje południowe nie odgrywają większej roli w procesie decyzyjnym MFW [fr]:
l’Afrique subsaharienne occupe une place égale à la France alors qu’elle compte 10 fois plus d’habitants. L’Afrique au Sud du Sahara ne dispose que de deux membres au sein du Conseil d’administration du FMI et ces deux membres doivent exprimer le point de vue de 48 pays [..] Vous imaginez la difficulté des 48 pays africains à se faire entendre si seuls 2 administrateurs les représentent.
Musengeshi Katata na Forum Realisance zagłębia się jeszcze bardziej w powody, dla których kryzys w Grecji uchodził uwadze przez bardzo długi okres czasu [fr]. Chociaż ostatnio MFW opublikował optymistyczny raport o stanie regionu Afryki Subsaharyjskiej [fr], wiele osób wciąż pozostaje sceptycznych, ponieważ nacisk położono na wzrost gospodarczy, podczas gdy wiele ważnych spraw zostało przemilczanych [fr].
Na koniec Paul Bara na AfriqueRedaction wyraża się pesymistycznie na temat trwałego rozwiązania dla kryzysu globalnego (fr):
Notre modèle de croissance basé, sur la séquence : crédit – consommation – dette, est obsolète. En second lieu parce que les systèmes politiques et les gouvernements semblent incapables de jeter les bases d’un nouveau modèle de développement [..] Un Krach parait donc inévitable en 2010 puisque comme l’explique Kenneth Rogoff, la défaillance d’un état (ou de plusieurs) paraît inévitable : se posera alors de manière aiguë le problème d’un modèle de croissance totalement inadapté (crise systémique).