The Migrant Workers Task Force [Grupa zadaniowa ds. pracowników imigrantów] [ang.], grupa młodych entuzjastów z Bejrutu, podejmuje działania wspierające osoby z zagranicy pracujące w Libanie jako pomoc domowa. Osoby te często żyją i pracują w koszmarnie złych warunkach.
Grupa wolontariuszy działa dopiero od stycznia 2011, ale dzięki swojemu nowatorskiemu podejściu do zmiany odbioru pracowników i pracodawców, zdążyła już przyciągnąć uwagę mediów, zarówno lokalnych, jak i międzynarodowych. Do ich osiągnięć trzeba zaliczyć darmowe lekcje języków obcych dla pracowników. Lekcje arabskiego, angielskiego lub francuskiego odbywają się co niedzielę.
W Libanie każdego tygodnia w niejasnych okolicznościach umiera średnio jeden pracownik domowy (zwykle mówi się o „samobójstwie”). Osiem procent imigrantów pracujących jako służba domowa nie może w ogóle wyjść z domu pracodawcy. Ich ciężka sytuacja i prawa są niemal powszechnie ignorowane.
Początkowo do grupy roboczej należeli tylko Alex, Liob, Farah, Ali i Janie i kilku innych członków. Od niedawna grupa ta powiększa się. Jak mówi Janie Shen, 24, jedna z współzałożycielek, pomysł na Migrant Workers Task Force zrodził z tego, że osoby, które przyjeżdżają do Libanu, tak jak ona czy Alex, często są zaskoczeni warunkami pracy imigrantów w tym kraju – na przykład upokarzającymi strojami roboczymi, ogólnym złym traktowaniem, konfiskatą paszportów, racjonowaniem żywności i tylko jednym, lub w ogóle, dniem wolnym.
W poniższym filmie Janie mówi więcej na temat Migrant Workers Task Force:
http://www.youtube.com/watch?v=nAq5AS75FwA
Migrant Workers Task Force nie ma biura ani oficjalnej organizacji, a spotkania odbywają się regularnie w Zico House w Hamrze, a wkrótce przeniosą część swojej działalności do Domu Migranta [ang.] w Nabaa. Każda osoba zaangażowana w ten projekt jest wolontariuszem. Działania finansowane są pieniędzy zebranych w czasie małych wydarzeń organizowanych w tym celu.
Swój sukces odnieśli po części dzięki sprawnemu wykorzystaniu w komunikacji mediów społecznościowych. Wszystkie aktualności i ogłoszenia publikowane są na ich blogu. Na Facebooku prowadzą grupę i kilka stron. Publikują także zdjęcia i nagrania wideo na Flickr i Youtube.
Do pamiętnych kampanii należy zaliczyć plakat anty-rasistowski stworzony z okazji Międzynarodowego Dnia Pracownika (na których widnieją wizerunki trzech uczniów z klas językowych), serię wywiadów z imigrantami na temat warunków w jakich żyją i pracują, krótki film satyryczny stworzony w odpowiedzi na oficjalną kampanię pokazującą Liban jako raj dla turystów.
Organizują także święta obchodzone przez imigrantów, takie jak nepalski Nowy Rok [ang.], oraz pomagają sprzedawać afrykańskie i azjatyckie jedzenie i inne wyroby imigrantów [ang.].
Lekcje języka
W niedzielę, pracownicy z Nepalu, Filipin, Etiopii, Madagaskaru i Sudanu zbierają się na lekcje języka prowadzone przez chętnych do pomocy nauczycieli-wolontariuszy. Wszystko zaczęło się jako nieformalne spotkania, ale teraz przybiera formę bardziej zorganizowanych lekcji języka obcego.
Oto wideo pokazujące jedną z niedzielnych lekcji i wypowiedzi uczniów i nauczycieli. Jeden z nauczycieli mówi: – Dzięki mojej znajomości języka angielskiego oni mogą bronić swoich praw.
http://www.youtube.com/watch?v=_DgHSf2MqMY
Lekcje te stały się istotnym miejscem tworzenia się społeczność. Jednym z wypowiadających się uczniów w poniższym nagraniu jest Rahel Zegeye, imigrantka z Etiopii, która przez ostatnie dwa lata przeznaczała wszystkie swoje zarobione pieniądze na nagranie filmu pokazującego doświadczenia, przez które przechodzą pracownicy domowi w Libanie.
http://www.youtube.com/watch?v=iL-elOVSqRY
W ciągu roku, Migrant Workers Task Force zmobilizowała więcej wolontariuszy i ludzi dobrej woli niż wiele innych dobrze rozwiniętych organizacji. Dzięki językowi i komunikacji, grupa ta pomogła imigrantom pracującym jako pomoc domowa w Libanie, którzy muszą sprostać miejscowym problemom, osiągnąć międzynarodowe zainteresowanie, na które tak bardzo zasługują.
\