Bloggerzy i mainstreamowi dziennikarze związani z frankofońską blogosferą znów dyskutują o francuskim ministrze spraw wewnętrznych, Claudzie Guéant. Minister znany jest z proponowania radykalnej prawicowej polityki dotyczącej tożsamości narodowej, religii i imigracji, co potwierdza ten nagłówek [fr] z francuskiej strony informacyjnej Le Monde:

Claude Guéant, habitué des polémiques

Kolejne nagłówki opisują różne idee rozwijane przez Guéanta, takie jak:

La ‘croisade’ en Libye

albo

Pas de ‘signes religieux’ pour les “usagers du service public”

Jeden z jego bardziej kontrowersyjnych pomysłów dotyczący wiz dla zagranicznych absolwentów we Francji był dyskutowany tutaj, na Global Voices.

W napiętej atmosferze nadchodzących wyborów prezydenckich we Francji [fr], każde słowo wypowiadane przez czołowych polityków wszystkich partii jest dokładnie analizowane i oceniane. Nie dziwi więc fakt, że to zdanie wypowiedziane przez Guéanta na spotkaniu zorganizowanym przez prawicowy związek studentów 6-ego stycznia 2012 roku, wywołało falę oburzenia wśród opinii publicznej:

Toutes les civilisations ne se valent pas…

Wypowiedź spowodowała liczne i zróżnicowane reakcje – niektorzy zgadzają się z ministrem, inni zażarcie go krytykują, nawet w jego własnym obozie politycznym. Jednak autorem najbardziej pamiętnej riposty jest Serge Letchimy, lewicowy poseł z Martyniki (Antyle Francuskie), który potępił słowa i idee Guéanta w liście opublikowanym na swoim blogu [fr] i odczytanym w parlamencie:

Vous nous ramenez, jour après jour, à ces idéologies européennes qui ont donné naissance aux camps de concentration, au bout du long chapelet esclavagiste et colonial.
Monsieur Guéant le régime nazi, si soucieux de purification, si hostile à toutes les différences, était-ce une civilisation ? La barbarie de l’esclavage et de la colonisation, était-ce une mission civilisatrice ?

Oto [fr] film pokazujący Letchimy'ego w trakcie odczytywania listu, którego treść spowodowała falę oburzenia wśród prawicowych posłów i członków francuskiego rządu, którzy opuścili ławy francuskiego Zgromadzenia Narodowego pod pretekstem, że Letchimy w niedopuszczalny sposób łączy Ministra z reżimem nazistowskim. W akcie solidarności z Guéantem zażądali później oficjalnych przeprosin.

Jednak słowa Letchimy'ego wyraźnie zainspirowały ruch opozycyjny przeciw ministrowi spraw wewnętrznych wśród mieszkańców Antyli Francuskich, a także bloggerów oraz ich czytelników w samej Francji. W poście na stronie Montray Kréyol [fr], ceniony martynikański autor Patrick Chamoiseau [fr] wyjaśnia, dlaczego warto bronić idei Letchimy'ego.

M. Letchimy a donc vu juste et a dit ce qu'il fallait dire comme il fallait le dire.
Et il a fait honneur non seulement à la Martinique mais à la France et à son Assemblée Nationale toute entière. Car enfin, sans lui, le « célébrant des civilisations supérieures » serait venu, se serait assis, aurait écouté je ne sais [quelle] politiquerie, et serait reparti sans que rien ni personne ne lui trouble la conscience.

Petycje zbierające głosy poparcia dla Letchimy'ego można znaleźć na następujących stronach: “Żadnych przeprosin, żadnych środków dyscyplinarnych, pełne poparcie dla Letchimy'ego” i “Petycja dla poparcia Serge'a Letchimy'ego” [fr].

Przypadkowo lub nie, te kontrowersje miały miejsce na kilka dni przed planowaną wizytą Guéanta na Martynice i Gwadelupie, gdzie miał rozpocząć kampanię prezydencką Nicolasa Sarkozy'ego w departamentach zamorskich Francji. Korzystając z okazji, swoją ideologiczną i polityczną opozycję wobec ministra zademonstrowało dwóch lewicowych polityków z Gwadelupy, poseł i senator, wydając oświadczenie [fr] opublikowane przez Caraib Creole News:

Nous avons été informés de votre prochain déplacement en Guadeloupe et nous sommes au regret de vous faire savoir que nous ne pourrons vous y recevoir.

Oświadczenie podsumowali, przypominając podobną decyzję zmarłego Aimé Césaire'a z 2005 roku.

En décembre 2005, afin de marquer son indignation suite au vote d’une loi reconnaissant « le rôle positif de la présence française outre-mer », Aimé Césaire avait refusé de rencontrer le ministre de l’Intérieur de l’époque, Nicolas Sarkozy, en déplacement en Martinique. Nous avions alors tous, outre-mer, salué la portée de son geste.
Nous choisirons par conséquent, en toute modestie, de lui emboîter le pas.

Te wnioski są warte uwagi, ponieważ Aimé Césaire był politycznym mentorem posła Letchimy'ego, którego list do Guéanta został w dużej mierze zainspirowany esejem “Discours sur le colonialisme” [fr] (“Rozprawa o kolonialiźmie”) Césaire'a.