Na blogu Srananart's Blog Carmen Dragan, odnosząc się do książki angielskiego krytyka sztuki, Sira Herberta Reada, “Wychowanie przez sztukę”, przygląda się wartości sztuki w edukacji, sugerując, że obecny model karaibski wyrządza uczniom krzywdę, nie doceniając jej siły jako drogi ujścia kreatywnej energii i narzędzia nauki:

Nauczyciele i decydenci często właściwie mają świadomość, że edukacja w dziedzinie sztuki jest ważna dla każdej jednostki, jednak tak naprawdę, jak dotychczas, nie do końca zdają sobie sprawę jak istotny jest to przedmiot. Lekcje sztuki widziane są często jako “sposób relaksacji”, jednak nie jako sposób wsparcia. A już z pewnością nie przed testami i egzaminami.

Dragman wierzy w naukę poprzez działanie – ruch, gry, modelowanie, zabawę – i podaje kilka przykładów z jej własnego doświadczenia nauczycielskiego na pozytywne efekty takiego podejścia. Tłumaczy:

Jeżeli nauczanie sztuki odbywa się w sposób właściwy, stymulowany jest u dziecka rozwój kognitywny, socjo-emocjonalny, motoryczny i afektywny. Rozwija się jego wrażliwość i kreatywność. Bardzo ważne jest więc, aby ten rodzaj edukacji nie był traktowany jako oddzielny przedmiot, ale był integralną częścią innych przedmiotów nauczanych w szkole.