Około 20 procent populacji kraju, Palestyńczycy mieszkający w Izraelu (zanani również jako Arabowie Izraelscy) twierdzą, że są dyskryminowani w wielu dziedzinach życia.  Doniesienia mediów o niedawnym wypadku samochodowym spowodowały komentarze palestyńskiego blogera.

Bloger The Other Door opisuje doniesienie w poście zatytułowanym “Bardzo codzienny rasizm”:

عنصرية عادية جداً
حادث طرق عادي جداً, سيارة عادية جداً انحرفت عن مسارها بشكل عادي جداً, واصطدمت بشكل عادي جداً بسيارة تاكسي , عادية جداً.
سائق السيارة الخصوصية يهودي عادي جداً وصديقه العربي, العادي جداً, قتلا في الحادث بشكل عادي جداً, 5 من راكبي التاكسي اصيبوا بجراح متوسطة بشكل عادي جدا وأخرى اصيبت اصابات بالغة بصورة عادية جداً, ركاب التاكسي ممثلي مسرح يهود, عاديون جداً.
بعد تنظيف الشارع من الدم بشكل عادي جدا, أنتشر الخبر في جميع وسائل الاعلام بشكل عادي جداً.
فعلى سبيل المثال في نشرة اخبارقناة 10 الاسرائيلية, تم بث تقرير عن الحادث مدته 7:34 د, منها 1:08 د عن السائق اليهودي وعائلته,
والباقي عن الممثلة الاسرائيلية واصدقائها , اما القتيل العربي فأكتفوا بذكر اسمه وانه محامي يسكن في كريات شمونة , ولقطة قصيرة جداً لصورة بورتريت, وليس صدفة انني نسيت اسمه فور انتهاء التقرير…

Bardzo codzienny wypadek drogowy: bardzo codzienny samochód zjechał z drogi w bardzo codzienny sposób, i uderzył w bardzo codzienną taksówkę, bardzo codzienne.
Kierowca samochodu osobowego, bardzo codzienny Żyd, i jego przyjaciel, bardzo codzienny Arab, zginęli na miejscu wypadku w bardzo codzienny sposób. Pięciu pasażerów taksówki odniosło obrażeniaw  bardzo codzienny sposób, inni też odnieśli obrażenia w bardzo codzienny sposób. Pasażerowie taksówki byli aktorami teatralnymi żydowskiego pochodzenia, bardzo codziennymi.
Po wyczyszczeniu ulicy z krwii w bardzo codzienny sposób, wiadomości przeniosły się do mediów w bardzo codzienny sposób.
Na przykład, izraelskie wiadomości Channel 10 pokazały w reportażu 7:34 minut o wypadku, 1:08 minuto żydowskim kierowcy a resztę o izraelskich aktorach i ich przyjaciołach. Jeśli chodzi o Araba zabitego na miejscu wspomniano jego imię i fakt, iż  był prawnikiem mieszkającym w Kiryat Shmona, pokazując na moment jego zdjęcie. To chyba nie jest zbieg okoliczności, że zaraz po zakończeniu reportażu zapomniałem jak się nazywał…