Zdjęcie gór Górnego Karabachu. Wikipedia, Autor Sonashen, użyto za pozwoleniem CC BY-SA 3.0 

27 września dwa państwa położone na Kaukazie Południowym – Azerbejdżan i Armenia, wznieciły konflikt zbrojny, który spowodował śmierć żołnierzy i ludności cywilnej po obu walczących stronach. Głównym powodem konfliktu jest przejęcie kontroli nad enklawą terytorialną przez Azerbejdżan i Armenię, zwaną w języku angielskim Górskim Karabachem, która na mocy prawa międzynarodowego jest częścią Azerbejdżanu, ale od 1994 roku znajduje się pod kontrolą samozwańczych etnicznych władz ormiańskich.

Enklawa znajdująca się w centrum konfliktu, który pozostaje nierozwiązany przez ponad trzy dekady, to górski obszar, który od wieków był zamieszkiwany przez mieszankę ludności: w większości byli to chrześcijańscy Ormianie i szyiccy Azerbejdżanie, a także inne grupy, takie jak Rosjanie, Kurdowie i Grecy.

Jak na wszystkich terytoriach zamieszkałych przez różne narody posługujące się różnymi językami, w tym przypadku Azerbejdżanie posługują się językiem azerbejdżańskim (azerskim), pochodzącym z grupy języków tureckich, natomiast Ormianie posługują się językiem indoeuropejskim jakim jest ormiański. Nazwy geograficzne mają więcej niż jedną nazwę. Poza tym obszar ten znalazł się pod polityczną kontrolą różnych imperiów kolonialnych, które dodawały swój język do poszczególnych nazw, w tym przypadku obejmujących imperium perskie, tureckie i rosyjskie.

Nazwa używana głównie w języku angielskim jest zapisywana jako Nagorno-Karabakh (w języku polskim Górski Karabach), co stanowi mieszankę terminów rosyjskich, tureckich i perskich. Pierwsza część „Nagorno-” (Górski) lub „Нагорно-” w języku rosyjskim oznacza dosłownie „górzysty” w odniesieniu do geografii terytorium. Karabakh (w języku polskim Karabach) to angielskie tłumaczenie dwóch tureckich słów: „kara”, które oznacza czarny, i bağ, co oznacza ogród, ale samo w sobie jest słowem pochodzenia perskiego, szeroko używanym we wszystkich językach tureckich.

Termin Górski Karabach pochodzi od radzieckiej nazwy administracyjnej, Region Autonomiczny Górskiego Karabachu, w języku rosyjskim Нагорно-Карабахская автономная область, która została utworzona w 1923 roku. Jednostka administracyjna obejmowała część tego, co nazywano też rosyjskim Górskim Karabasem, автономная область. .

W Azerbejdżanie najpowszechniejszym terminem opisującym terytorium jest „Qarabağ”. W języku angielskim do opisu populacji i języka używane są dwa terminy: azerbejdżański i azerski, ale preferowany jest język azerbejdżański, jako bardziej oficjalny i wyrażający szacunek.

W języku ormiańskim istnieją dwa terminy odnoszące się do tego terytorium. Jednym z nich jest Ղարաբաղ, które czyta się Gharabagh i jest odniesieniem do tej samej historycznej nazwy terytorium używanej w Azerbejdżanie. Drugim używanym terminem jest Արցախ, zwykle tłumaczony w języku angielskim jako Artsakh, który jest promowany przez samozwańcze władze de facto kontrolujące terytorium politycznie i militarnie pod nazwą Republiki Artsakh. Republika Artsakh została uznana pod tą nazwą przez trzy inne nieuznawane terytoria: Naddniestrze, Osetię Południową i Abchazję. Armenia nie uznała tego oficjalnie, ale zapewnia władzom Artsakh wsparcie polityczne, gospodarcze i wojskowe oraz oświadczyła, że ​​uzna je w przypadku dalszej eskalacji.

Dwoistość nazw odnosi się również do stolicy terytorium zwanej Ստեփանակերտ po ormiańsku, tłumaczonej w języku angielskim jako Stepanakert. Nazwa ta została przyjęta w 1923 roku przez władze sowieckie na cześć ormiańskiego bohatera bolszewickiego, Stepana Shaumiana. W Azerbejdżanie miasto to znane jest jako Xankəndi, zwykle pisane po angielsku jako Khankendi.