Symbol WiFi w Starej Hawanie, Kuba. Zdjęcie Nano Andersona, wzięte z Flickr na licencji CC BY 2.0.
4 lipca kubańscy urzędnicy wydali rozporządzenie [1] zakazujące obywatelom Kuby prowadzenia stron internetowych na serwerach znajdujących się poza granicami kraju. Ustawa zadaje potężny cios [2] rosnącemu sektorowi niezależnych mediów na Kubie, gdzie niemalże wszystkie strony i blogi korzystają z zagranicznych hostingów i platform blogowych.
Z samej ustawy nie wypływają żadne szczegóły odnośnie jej wdrażania – nie jest pewne, czy będzie miała wpływ na ludzi korzystających z zagranicznych serwisów społecznościowych do publikowania własnych poglądów – Kubańczycy twierdzą jednak, że stanowi zasadniczy problem dla obywateli, którzy chcą prowadzić własną stronę internetową, z conajmniej dwóch powodów. Po pierwsze, w wyniku nowych przepisów wzrosną koszty takiej działalności. Usługi hostingowe na Kubie, dostarczane wyłącznie przez państwową agencję ETECSA, jedynego usługodawcę w zakresie telekomunikacji w kraju, są znacznie droższe niż usługi zagraniczne, szczególnie w sytuacji prowadzenia bloga na stronach typu WordPress, gdzie koszty minimalne są zerowe.
Drugim, bardziej niepokojącym aspektem nowej ustawy jest fakt, że kubańskie regulacje państwowe narzucają ścisłe ograniczenia co do rodzajów stron, jakie w ogóle mogą być na Kubie hostowane. Zgodnie z punktem 27 długiego FAQ ogłoszonego przez ETECSA [3], publikacje oznaczone jako „serwisy informacyjne” nie będą mogły ubiegać się o hosting na kubańskich serwerach. Ponadto, co się tyczy blogerów oraz pozostałych niezależnych komentatorów, ustawa zakazuje treści, które “sprzeciwiają się jakimkolwiek przepisom prawa bądź decyzjom władz” lub które mogłyby naruszać „porządek publiczny”.
W kraju, w którym krajobraz medialny tworzą trzy główne składniki – media państwowe, zagraniczne agencje prasowe oraz małe, lecz ciągle rozwijające się wpływowe lokalne grupy medialne – nowa ustawa może wpędzić ten trzeci sektor do długoterminowej prawnej próżni.
„Nowa ustawa pozostawia niezależne media bez «legalnej» alternatywy hostingowej”, mówi lokalna dziennikarka i autorka Global Voices Elaine Díaz [4]. „Poprzez wprowadzanie kar pieniężnych penalizuje się decyzję, która nie powinna mieć żadnych konsekwencji prawnych”. Díaz jest redaktorem naczelnym Periodismo de Barrio [5], niezależnej grupy medialnej z Hawany.
Również na Twitterze Díaz skrytykowała fakt, że ustawa wprowadzona została na zasadzie dekretu, bez uprzedniej dyskusji i analizy w parlamencie.
#NoMásDecretazos [6] El artículo 68 afecta a cualquier ciudadano que tenga un blog en @wordpressdotcom [7] o una página en @Medium [8]. Es una violación y ni siquiera pasó por la Asamblea. La informatización debe ser por consenso o será injusta y arbitraria. pic.twitter.com/J2RVDXjdQ7 [9]
— Elaine Díaz (@elainediaz2003) July 5, 2019 [10]
#NoMoreDecrees Artykuł 68 uderza w każdego obywatela, który ma blog na @wordpress bądź stronę na @Medium. Jest to naruszenie praw i nie było nawet zatwierdzone przez Zgromadzenie [Narodowe]. Polityka informacyjna powinna być wynikiem konsensusu, w przeciwnym razie będzie niesprawiedliwa i arbitralna.