Filipiński malarz Federico Boyd Sulapas Dominguez od 40 lat przedstawia w swoich pracach walkę rdzennych mieszkańców z rabunkowym górnictwem [1], agresywną urbanizacją i militaryzacją. Artysta postawił sobie za zadanie zwiększenie w społeczeństwie świadomości na temat sytuacji rdzennych społeczności na Filipinach i ich starań na rzecz obrony ziemi przodków.
Na Filipinach żyje ponad 14 mln rdzennych mieszkańców, należących [2] do 110 grup etnolingwistycznych. Niestety unikalnemu dziedzictwu tych społeczności zagraża gwałtowna urbanizacja, komercjalizacja i zagarnianie terenów pod zatwierdzoną przez rząd działalność, taką jak agrobiznes, wyrąb lasów lub wydobycie surowców.
Lokalne grupy etniczne zamieszkujące położoną w południowej części kraju wyspę Mindanao określane są zbiorową nazwą Lumad. Wysiłki różnych grup Lumadów opierających się wkraczaniu firm wydobywczych na zamieszkałe przez nich terytoria odbiły się echem w wiadomościach [3] we wrześniu i październiku roku 2015 po atakach grup paramilitarnych na członków tych społeczności. Około 700 Lumadów koczowało [4] wówczas w Manili, stolicy kraju, domagając się wycofania wojsk z ich terenów.
Trudna sytuacja Lumadów jest częstym motywem w twórczości Federica. Publikuje on na Facebooku również kopie swoich starszych prac, które pozostają aktualne w świetle ataków na społeczności Lumadów i nieprzerwaną grabież zasobów naturalnych na ziemiach od pokoleń zamieszkiwanych przez te grupy etniczne. Niektóre z dzieł artysty zyskały dużą popularność w mediach społecznościowych za sprawą aktywistów, naukowców i obrońców dziedzictwa kulturowego, którzy starają się pozyskać wsparcie dla prawa Lumadów do samostanowienia.
Federico, który sam jest członkiem społeczności Mandaya (Lumadów zamieszkujących wschodnią część Mindanao), zachęca młodych artystów do poszerzenia wiedzy o kulturze filipińskiej poprzez integrację z mniejszościami etnicznymi.
Kilka prac Federica prezentujemy poniżej: