Matsushima w północno-wschodniej Japonii. Zdjęcie za zgodą Wikimedia użytkownik Kumamushi [1].
Wyspy Urato [2] znajdujące się w północno-wschodniej Japonii znane są z piękna więcej niż tysiąc lat. Wyspy te leżą w zatoce Matsushima i określane są jako jedne z “trzech najbardziej malowniczych miejsc Japonii” [3], zaś najbardziej sielski obszar i jego istnienie uzależnione było od morza od czasów neolitycznych.
Wszystko zmieniło się 11 marca 2011 roku, gdy niszczycielska fala tsunami wywołana przez olbrzymie trzęsienie Ziemi [4]zalała tam niewielkie wspólnoty rybołówstwa. W niecałą godzinę wszystko z domów zostało zmiecione na ławicę ostryg niszcząc delikatną strefę satoyama, [5]która umożliwiła ludzkości współistnieć z ekosystemem zatoki Matsushima przez co najmniej 2000 lat.
Nowe nagranie wideo sporządzone po części przez United Nations University Institute for the Advanced Study of Sustainability (UNU-IAS) [6] pokazuje jak różne wspólnoty wyspiarskich Urato dochodzą do siebie przez lata od katastrofy i pracują nad przeprowadzeniem restrukturyzacji tradycyjnych gałęzi przemysłowych takich jak hodowla ostryg.
Jako część Inicjatywy Satoyama [7], Japoński Uniwersytet Tohoku [8] współpracuje z UNU-IAS, by ożywić ekosystem Matsushimy łącznie z ekosystemem kompleksu wyspiarskiego Urato.
Inicjatywa Satoyamy prowadzona przez Japońskie Ministerstwo ds. Środowiska oraz przez UNU-IAS ma na celu odnowienie krajobrazów równoważących aktywności ludzkie takie jak rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i siedliska naturalne. Krajobrazy te znane są w Japonii jako satoyama.