Matsushima w północno-wschodniej Japonii. Zdjęcie za zgodą Wikimedia użytkownik Kumamushi.

Wyspy Urato znajdujące się w północno-wschodniej Japonii znane są z piękna więcej niż tysiąc lat. Wyspy te leżą w zatoce Matsushima i określane są jako jedne z “trzech najbardziej malowniczych miejsc Japonii”, zaś najbardziej sielski obszar i jego istnienie uzależnione było od morza od czasów neolitycznych.

Wszystko zmieniło się 11 marca 2011 roku, gdy niszczycielska fala tsunami wywołana przez olbrzymie trzęsienie Ziemi zalała tam niewielkie wspólnoty rybołówstwa. W niecałą godzinę wszystko z domów zostało zmiecione na ławicę ostryg niszcząc delikatną strefę satoyama, która umożliwiła ludzkości współistnieć z ekosystemem zatoki Matsushima przez co najmniej 2000 lat.

Nowe nagranie wideo sporządzone po części przez United Nations University Institute for the Advanced Study of Sustainability (UNU-IAS)  pokazuje jak różne wspólnoty wyspiarskich Urato dochodzą do siebie przez lata od katastrofy i pracują nad przeprowadzeniem restrukturyzacji tradycyjnych gałęzi przemysłowych takich jak hodowla ostryg.

Jako część Inicjatywy Satoyama, Japoński Uniwersytet Tohoku współpracuje z UNU-IAS, by ożywić ekosystem  Matsushimy łącznie z ekosystemem kompleksu wyspiarskiego Urato.

Inicjatywa Satoyamy prowadzona przez Japońskie Ministerstwo ds. Środowiska oraz przez UNU-IAS ma na celu odnowienie krajobrazów równoważących aktywności ludzkie takie jak rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i siedliska naturalne. Krajobrazy te znane są w Japonii jako satoyama.