ZDJĘCIA: Ludzie Ameryki Łacińskiej

"She laughed, laughed and laughed while she waited for interprovincial transportation. Tiraque - Cochabamba". Photo by Mijhail Calle for Humans of Bolivia.

Czekajac na autobus, nieustannie się śmiała. Tiraque, Cochabamba.
Zdjęcie Mijhail Calle z projektu Ludzie Boliwii, opublikowane za pozwoleniem autora.

Zainspirowani blogiem Brandona Stantona Ludzie Nowego Jorku, profesjonalni i amatorscy fotografowie z całego świata zaczęli tworzyć blogi i strony na Facebooku, na których publikują zdjęcia oraz historie życia ludzi. W ramach tego projektu kilka stron poświęcono ludziom z Ameryki Łacińskiej.

Pomysł Stantona zainspirował tych fotografów z Ameryki Łacińskiej, którzy chcą przedstawić obraz swoich państw czy miast za pomocą zdjęć, ukazujących różnorodność ich mieszkańców.

Oto krótki przegląd projektu „Ludzie …”, w tej części świata.

Ludzie Buenos Aires

"He lives on the street with a friend. They have 2 mattresses, a couch and 3 chairs (one for guests). He invited me to sit down besides him, after some minutes chatting." Photo by, Shared on Facebook and used with permission.

„Możesz mnie odwiedzić, kiedy tylko chcesz. Przykro mi, że nie mogę ci zaproponować mate (miejscowy trunek), ale niestety nie mam na czym zagotować wody”.                                    Zdjęcie Jimeny Mizrahi, opublikowane za pozwoleniem autorki

W maju 2012 roku niezależna fotografka, Jimena Mizrahi rozpoczęła projekt Ludzie Buenos Aires. Jej strona na Facebooku przyciągnęła ponad 11 tysięcy zwolenników.

Na jej projekt zwrócili uwagę również urzędnicy miasta, dzięki którym zorganizowano pierwszą wystawę „Ludzie Buenos Aires”. Ogólnokrajowa gazeta The Argentina Independent podaje, że „na tę wystawę, zatytułowaną Mikrohistorie mikroświata składały się zdjęcia ludzi, mieszkających lub pracujących w biznesowej dzielnicy w centrum miasta”. 

Jimena w wywiadzie dla The Argentina Independent powiedziała, że zabrała się za ten projekt „nie tylko z tego względu, że po prostu cieszy mnie obcowanie z ludźmi, ale również fakt, że podczas każdego takiego spotkania uczę się czegoś nowego. Każda osoba jest mini-światem”. 

"-I can't believe it! A woman cab driver! -Of course, do you think that women can't be taxi drivers? It's time to stop being surprised when women do things that aren't common for their gender, there ain't things for men or women." Photo by Jimena Mizrahi, used with permission.

„Nie wierzę. Kobieta jeżdżąca taksówką! ” Oczywiście, czy uważasz, że kobieta nie może kierowcą taksówki? Najwyższy czas, abyśmy przestali być zdziwieni tym, że kobiety robią rzeczy, które nie są im tradycyjnie przypisane. Podział na męskie i żeńskie już nie istnieje”
Zdjecie Jimeny Mizrahi, opublikowane za pozwoleniem autorki.

 

Ludzie Kolumbii i Ludzie Bogoty

"A Wayuu girl, daughter of a restaurant owner in Uribia. We got a delicious sancocho for 3500 pesos in their restaurant after a successful hitch on the top of a water truck on our way back from Cabo de la Vela." Photo by Gábor Szentpétery, used with permission.

 Dziewczyna z plemienia Wayuu, córka właściciela restauracji w Uribii
Zdjęcie Gábora Szentpétery, opublikowane za pozwoleniem autora.

Serię Ludzie Kolumbii zawdzięczamy projektaktatowi Murentowi Roa i architektowi Gaborowi Szentpétery, jak również Mauricio Romero, który dołączył do projektu, publikując kilka zdjęć. W trakcie podróży zdali sobie sprawę, że spora liczba osób tak naprawdę niewiele wie o Kolumbii lub ma raczej negatywny obraz tego kraju. Stąd celem ich projektu stało się ukazanie Kolumbii w innym świetle.

Maurice tak wyjaśnił motyw całego przedsięwzięcia: „Naszym celem jest ukazanie Kolumbii poprzez obraz jej mieszkańców, ponieważ zróżnicowanie etniczne w tym kraju jest niesamowite. Mamy tu potomków rdzennej ludności indiańskiej, Hiszpanów i Afrykańczyków. I właśnie tę różnorodność chcemy pokazać całemu światu”

"Carmen Lorena grew up on a coffee plantation estate about three hours from Bogotá but she thinks the city-life is not for her, she prefers the countryside where she will stay after finishing her studies."  Photo by Mauricio Romero., used with permission.

Carmen Lorena wychowała się w jednej z posiadłości na plantacji kawy, oddalonej 3 godziny od Bogoty. Uważa jednak, że życie w mieście nie jest dla niej. Zdecydowanie bardziej woli wieś, dlatego zamierza tam wrócić zaraz po ukończeniu studiów.
Zdjęcie Mauricio Romera, opublikowane za pozwoleniem autora.

"What is your perception of love, and your favorite way to love?" -"I think that love is everything, it makes up everything that surrounds us and I'd say that my favorite way to love is...breathing".  Photo by, used with permission.

„Czym jest dla ciebie miłość i w czym ją odnajdujesz?” „Moim zdaniem Miłość jest we wszystkim, co nas otacza. Odnajduje ją w oddechu”.
Zdjęcie Johna Cardona, opublikowane za pozwoleniem autora.

Więcej zdjęć z serii Ludzie Bogoty jest dostępne na stronie stworzonej przez Johna Cardona i Jonathana Arévalo w sierpniu 2013 roku.

John i Jonathan byli zainspirowani niesamowitą reakcją z jaką się spotkali oraz faktem, że mogą poznać tyle nowych osób, wysłuchać ich historii i przekazać je światu. Stwierdzili, że projekt ten jest dowodem na to, że „możemy się ze sobą utożsamiać, bez względu na to, jak daleko od siebie mieszkamy”.

"One wish? -Safety in all of Bogotá. -Equality -Tranquillity and peace"

„Jedno życzenie?
Poczucie bezpieczeństwa w całej Bogocie. Równość
Spokój i pokój”.
Zdjęcie Johna Cardona, opublikowane za pozwoleniem autora.

Ludzie Boliwii

"In Sipe Sipe - Cochabamba, the man said 'take this abroad'. Then he began playing his charango." Photo by Mijhail Calle, used with permission.

W Sipe Sipe – Cochabamba ten mężczyzna powiedział: „Zabierz to ze sobą zagranicę”, i zaczął grać na swoim charango.
Zdjęcie Mijhail Calle, opublikowane za pozwoleniem autorki.

Stworzona 3 listopada 2013 seria Ludzie Boliwii jest jedną z najnowszych stron na Facebooku. Estelí Puente i Mijhail Calle dążą do wzbudzenia takiej samej empatii, jak miało to miejsce w przypadku projektu z Nowego Jorku, czy  Amsterdamu. Innymi slowy: “zrozumienie, że na ludzkość składają się jednostki, każda ze swoją własną historią”.

Choć Mijhali sama robi większość zdjęć, to jednak nawawia innych fotografów do publikowania swoich prac z różnych części kraju. „Dynamika tego przedsięwzięcia umożliwi nam stworzenie wirtualnego miejsca, na forum którego możemy dzielić się zdjęciami i dykutować o tym, jaką rolę odgrywa fotografia w tworzeniu naszej tożsamości. W tej chwili wygląda na to, że będzie to coś więcej, niż tylko seria zdjęć. Chcemy, aby ten projekt zainspirował nas do refleksji nad samymi sobą”, wyjaśnia Estelí.

"There are not many amauta women, it's hard to be one, but I am. Now I'm part of the union". Photo by Mijhail Calle, used with permission.

„Niełatwo jest być kobietą amauta, dlatego jest ich tak niewiele. Ja jestem i należę do związku”.
Zdjęcie Mijhail Calle, opublikowane za pozwoleniem autorki.

Ludzie Hondurasu

 "My biggest desire is for politicians to turn a blind eye to the colors of their parties, and for their focus to be solely on the betterment and unity of their country. This is the only way in which Honduras will be able to move forward." Photo by Claudia, used with permission.

„Moim największym marzeniem jest to, żeby politycy zapomnieli na chwilę o kolorach swoich partii i skupili się na poprawie warunków życia i wprowadzeniu jedności w kraju. To jedyny sposób na to, aby Honduras zaczął się rozwijać”                                       Zdjęcie Claudii, opublikowane za zgodą autorki.

Claudia Elvir i Daniela Mejía „zachęcają do spojrzenia na Honduras przez pryzmat jego mieszkańców”, odwiedzając stronę na Facebooku, Ludzie Hondurasu.

Claudia śledziła blog Stantona i była pod wrażeniem tego, że udało mu się „nie tylko zrobić cudowne zdjęcia, ale przede wszystkim ukazać w nich człowieczeństwo. Każde zdjęcie opowiada historię, która wzrusza”.

Jej przyjaciółka Daniela przeprowadzała wywiady. Claudia i Daniela dążą do zmiany negatywnego obrazu Hondurasu, jako kraju pełnego przemocy. Chcą również zmienić sposób, w jaki sami mieszkańcy Hondurasu postrzegają swoją ojczyznę.

Mają też nadzieję, że za pomocą zdjęć i wywiadów uda im się ukazać Honduras, jako kraj „pełen ciężko pracujących ludzi, ludzi, którzy mają marzenia, ambicje, którzy przeżywają smutki i radości tak jak w każdym innym zakątku świata!”

"I asked him to smile and very amiably he said, 'I would like to, but in this job you have to be serious.' and with that he demonstrated how appearances are deceiving." Photo by Daniela, used with permission.

„Kiedy poprosiłam go, żeby się uśmiechnął, przyjaźnie odpowiedział, że chciałby ale niestety w tym zawodzie trzeba być poważnym. W ten sposób potwierdził, że pozory mogą mylić”
Zdjęcie Claudii, opublikowane za pozwoleniem autorki.

Ludzie Guatemalii

"Slow but steady! Yes, it´s a long way to go but I will make it." Photo by Elmer Alvarez, used with permission.

„Pomalutku i spokojnie! Długa droga, ale dam sobie radę”
Zdjęcie Elmera Alvarez, opublikowane za pozwoleniem autora.

Elmer Alvarez już od jakiegoś czasu robił zdjęcia mieszkańcom Guatemalii, i we wrześniu 2013 roku stworzył stronę na Facebooku, Ludzie Guatemali. Wendy Del Aquila, która teraz zajmuje się robieniem podpisów do jego zdjęć powiedziala Elmerowi o projekcie z Nowego Jorku, który go zainspirowal do utworzenia podobnej strony poświęconej Guatemelii.

Celem Elmera i Wendy jest upamiętnienie „ulotnych momentów z życia tych niesamowitych ludzi, ukazanie ich uśmiechu, pasji, ciekawości, ciężkiej pracy, wstydliwości, uprzejmości, a nade wszystko ich wyjątkowości”.

La Teacher-"Let Your Smile Change The World", photo by Elmer Alvarez, used with permission

Nauczycielka -„Niech uśmiech zmieni świat”
Zdjęcie Elmera Alvarez, opublikowane za zgoda autora

Pozostałe projekty „Ludzie…

"Every morning Don Pedro opens his taqueria in this small village for 2 years. He has the usual clients and he gives out free tacos to all the minibus drivers who stop their minibus near his stand. " Photo by Humans of Mexico, used with permission

Każdego poranka od dwóch lat, Don Pedro otwiera swoją mała taquerię w tej małej wsi. Ma regularnych klientów a wszystkim kierowcom minibusów, zatrzymujących się przy jego sklepiku daje darmowe tacos.
Zdjęcie z serii Ludzie Meksyku, opublikowane za pozwoleniem.

Wyżej przedstawione zdjęcie jest częścią projektu, Ludzie Meksyku, rozpoczętego w marcu 2010 roku. Mamy również project Ludzie Mexico City, którego celem jest stworzenie „fotograficznego cenzusu stolicy”.

Popularnością cieszy się również projekt stworzony w lipcu 2013 roku, Ludzie Kostaryki, zdobył on ponad 1700 zwolenników.

Brazylijskie wydanie projektu, Ludzie Rio de Janeiro, jest jednym z najbardziej popularnych w tej części świata, z 9 tysiącami zwolenników.

Niektóre strony na Facebooku, takie jak  Ludzie Nicaragui, Ludzie Panamy oraz Ludzie Santiago, Chile zachęcają innych do publikowania swoich zdjęć. Pozostałe strony, takie jak Ludzie Quito, Ludzie Limy Ludzie Peru i Ludzie Asunción stworzono niecały miesiąc temu.

Jeśli nie wspomnieliśmy jakiegoś projektu z serii „Ludzie…” (z okolic Południowej lub Środkowej Ameryki), prosimy o kontakt.

Rozpocznij dyskusję

Autorzy, proszę Zaloguj »

Wskazówki

  • Wszystkie komentarze są moderowane. Nie wysyłaj komentarza więcej niż raz, gdyż może to zostać zinterpretowane jako spam.
  • Prosimy, traktuj innych z szacunkiem. Komentarze nieprzywoite, obraźliwe lub atakujące inne osoby nie będą publikowane.