- Global Voices po polsku - https://pl.globalvoices.org -

Czy Japonia jest przygotowana do poprowadzenia Paraolimpliady?

Kategorie: Japonia, Idee, Media obywatelskie, Sport, Sztuka i kultura, Technologia

Z okazji tegorocznego Dnia Aktywnego Blogowania [1], uczestnicy z japońskiego Global Voices zebrali się online, aby napisać o prawach człowieka dla osób niepełnosprawnych w Japonii. Czy Japonia jest naprawdę dostosowanym miejscem dla osób z niepełnosprawnością? Ayako Yokota and Ryan Ball są współautorami tego posta.

Braille block floor in Japan [2]

Posadzka z zamieszczonym pismem Braille'a w Japonii pomaga prowadzić niewidomych. Zdjęcie autorstwa Miki Yoshihito na Flicker (CC BY 2.0) 

 

Rozpoczęły się przygotowania do Olimpiady i Paraolimpiady 2020 w Tokio. Budowa pięknych nowych architektonicznych budynków i udogodnień jest ważną częścią tych przygotowań, po to, aby zadowolić różnorodnych gości mających przybyć do Japonii z całego świata.

Tokio jest często krytykowane za znikomy dostęp do wózków inwalidzkich i brak zapewniania wystarczającej ilości udogodnień dla osób niepełnosprawnych. Niedostatek przestrzeni w mieście znanym z bycia kompaktowym może czasami nie sprostać wymaganiom powszechnego dostępu dla ludzi niepełnosprawnych. 

Kazuko Itoh, redaktor Challengers.tv [3] [ja] sportowej strony internetowej organizacji non profit STAND, mówi że już dłużej nie przedstawiają osób niepełnosprawnych w ich odrębnej kategorii. Częściowo ma to przygotować lokalną społeczność sportowców do przewodniczenia Paraolimpiadzie, ale również wydaje się, że spotyka się to ze szczerym zainteresowaniem. Japonia jest społeczeństwem starzejącym się i jest to prawdopodobnie czynnik mający wpływ na rozszerzenie idei uniwersalnego projektowania [4] dla szerszego grona ludzi. 

Kazuko Itoh pisze [5][ja] w najnowszym artykule:

私は、オリンピックの開催に何の不安もありません。日本、そして東京は、十分にその力があるからです。しかし、パラリンピックはどうでしょう。現状では一般の人たちの理解・興味は、オリンピックには及びません。これからの7年間で、すべきことはここにあると考えています。さらにオリンピック・パラリンピックは決してゴールではありません。より良い社会をつくるスタートです。それができてこそ、真の「平和の祭典」となるのです。パラリンピックを含めた、日本らしい、そして日本にしかできない「2020東京」の開催をしっかり準備していく必要があります。

Nie martwię się wcale o to, jak Japonia będzie przewodniczyć Olimpiadzie, ponieważ jestem pewna, że Japonia i Tokio są w stanie podołać temu zadaniu. Ale co z  Paraolimpiadą? Obecnie większość osób nie jest tak bardzo zainteresowana ani nie rozumie idei Paraolimpiady jak w przypadku Olimpiady. Jest to coś, co powinniśmy zmienić w przeciągu 7 lat.  Po pierwsze, Olimpiada i Paraolimpiada nie są końcowym celem. To krok w kierunku stworzenia lepszej społeczności. Tylko wtedy, gdy zostanie to osiągnięte, Olimpiada i Paraolimpiada mogą zrealizować swoje prawdziwe znaczenie jako “Festiwal Pokoju”. Dlatego Japonia musi przygotować się do Olimpiady&Paraolimpiady 2020 w Tokio ze szczególnym zwróceniem uwagi na szczegóły i stworzyć wydarzenie unikalne i prawdziwe dla Japonii. 

Autorka cytuje Mr. Junichi Kawai, niewidomego pływaka, który brał udział w Paraolimpiadzie 6 razy z rzędu i zdobył łącznie 21 medali (5 złotych, 9 srebrnych i 7 brązowych): 

 

誰だって年を取れば、目も悪くなるし、体のいろいろなところにガタがくる。そう思えば、僕たち障害者を“人生の先輩”と思ってもらってもいいんじゃないかな。自分たちが高齢者になった時に僕たちと同じような状況になるかもしれない。だから既にそれを経験している僕たちの意見を聞いてもらえたら、高齢者にも住みやすい社会ができるんじゃないかと思うんです

Wszyscy znajdują coś złego w swoim ciele gdy się starzeją, na przykład oczy. Mając to na uwadze może warto uważać osoby niepełnosprawne za nauczycieli życia? Kiedy będziesz stary, może będziesz w podobnej sytuacji jak nasza. Jeśli posłuchasz tych z nas, którzy już wyprzedzają wszystkich wiekiem i wiedzą, co każdy doświadczy w przyszłości, może społeczeństwo, w którym starsi ludzie będą mogli żyć bez utrudnień, zostanie zrealizowane. 

Kazuko dodaje w swoim poście, że korzyści, ludzie niepełnosprawni mogą przynieść równie dużo korzyści dla całej społeczności, szczególnie kiedy kraj ma do czynienia ze starzejącym się społeczeństwem. 

つまり、多くのパラリンピアンや、国内外から観戦に訪れた障害のある人が長期間快適に過ごすことができるまちづくりは、ひいては私たちが直面している超高齢社会のまちづくりに直接つながるということです障害のある人が暮らしやすい日本を見て、高齢になったら、日本で豊かに暮らしたい、と世界中の人に思わせる社会をつくることができるのです。

Innymi słowy, tworzenie miasta, w którym paraolimpijscy sportowcy i niepełnosprawni przyjezdni mogą czuć się wygodnie, bezpośrednio doprowadzi do tego, że miasto będzie bardziej przygotowane na zajmowanie się starzejącym się społeczeństwem. Kiedy sprawisz, że miasto będzie wygodne dla osób niepełnosprawnych, ludzie z całego świata będą przytakiwać mówiąc, że również chcą żyć szczęśliwie w Japonii kiedy będą starzy.

Historia zapewniania rozwiązań dla niepełnosprawnych 

Faktycznie to Japonia dokładała starań, aby przyjąć niepełnosprawne osoby dużo wcześniej przed tym, zanim została gospodarzem Olimpiady. To właśnie w Japonii po raz pierwszy zostały ułożone wyboiste bloki płytek Braille'a w przestrzeni publicznej, które wskazują drogę niewidomym.

Kostki Braille'a zostały po raz pierwszy wprowadzone 46 lat temu w mieście Okayama przez właściciela hotelu i wynalazcę Seiichi Miyake [6] [ja]. Po tym jak był naocznym świadkiem wydarzenia, w którym niewidomy został prawie potrącony przez samochód, Seiichi wpadł na pomysł bloków Barille w trakcie dyskusji z niepełnosprawnym kolegą Hideyuki Iwahashi.

Użytkownik Twittera E-Ken który określa siebie jako pomysłodawcę danych 3D-CAD komentuje [ja]:

Naprawdę płytki Braille'a są pomysłem Japonii!? To normalne widzieć je teraz, ale podejrzewam, że zajęło im to wiele czasu aby nadrobić ten brak. Ludzie, którzy jako pierwsi rozpowszechnili ten pomysł, są wspaniali. 

Inny użytkownik, Whisky, również komentuje [9] [ja]:

Historia powstania płytek Braille'a… Zupełnie o tym nie wiedziałem. Czekanie na działanie rządu nie sprawi, że społeczeństwo będzie życzliwszym, Japonia łatwiejszym miejsce dla ludzi do życia; to wymaga mocy serca jednego człowieka. Jestem poruszony. 

Japan's Ice Sledge Hockey Captain Takayuki Endo with Silver Medal [11]

Srebrny medalista – Japoński sportowiec uprawiający saneczkowy hokej na lodzie Kapitan  Takayuki Endo (Marzec 2010). Zdjęcie Leanne Scherp © Copyright Demotix

Blogger Teevtee, który pisze o parku rozrywki w Parkeology.com wyraża opinię [12]o micie Japonii jako miejscu nieprzyjaznym dla ludzi niepełnosprawnych. 

Prawdę mówiąc Japonia bardzo wspiera i udziela pomocy osobom z różnego rodzaju niepełnosprawnością. Można odnaleźć nie tylko standardowe pismo Braille'a w windzie i tym podobne, ale również sygnały dźwiękowe na przejściach zawiadamiające, kiedy światło zielone dla pieszych jest włączone oraz dotykowe płyty chodnikowe na większości publicznych ulic i stacji pociągów, które prowadzą niewidomych którędy można iść i ostrzegają przez skrzyżowaniem. Namacalne płyty chodnikowe zostały wynalezione w Japonii w latach 60-tych ubiegłego wieku i są teraz wszechobecne w całym kraju, nie tylko na przejściach, ale pośród wielkich obszarów miasta i przestrzeniach publicznych. 

Nowe próby rozwiązanie problemów

Japońskie wysiłki, aby niepełnosprawni mieli powszechny dostęp bez przeszkód wszędzie są widoczne w sferze technologicznych wynalazków.

Japońskie Ministerstwo Finansów, Bank Japonii oraz Krajowe Biuro Druku zorganizowały wspólnie aplikację smartphone [13][ja] dla osób niewidomych w celu rozpoznawania papierowych rachunków. 

Są również aplikacje iPad dla zdalnych tłumaczeń znaków wprowadzone przez Japońską Kolej Wschodnią [14][ja] zarówno dla obcokrajowców, jak i osób niewidomych. 

Jednak technologia może nie wystarczyć. Potrzeba prawdziwej ludzkiej świadomości, aby dalej umożliwić ideę uniwersalnego projektowania u Japończyków. 

Paraolimpijski Sportowiec uprawiający saneczkowy hokej na lodzie Daisuke Uehara pisze na swoim blogu [15][ja]:

先日練習に行くときに私の目の前で中学生くらいの子供を連れたお母さんが

平気で障がい者駐車場に車を駐車しました。

親が子にモラルの無さを教える今。

パラリンピックも行われるわけですから、

アスリートが「ドリーム」に「チャレンジ」していくように

世界のアスリートを迎える上でこのような恥ずかしい事が平気で出来る人達も

「チェンジ」していく「チャレンジ」が必要ですね。

Po drodze do mojego gabinetu, zobaczyłem matkę z dzieckiem z gimnazjum parkującą samochód w miejscu dla niepełnosprawnych. [gdzie nie powinna parkować swojego auta, jeśli nie jest osobą niepełnosprawną.] 

To tak, jak uczyć swoje dziecko dokładnego przeciwieństwa moralności. 

Jako kraj, który będzie gospodarzem Paraolimpiady,

musimy zmienić podejście do takich ludzi, którzy zachowują się w sposób haniebny

i mieć odwagę stawiać wyzwania tak, jak sportowcy spełniać swoje marzenia.