[Wszystkie odnośniki prowadzą do stron w języku angielskim, o ile nie zaznaczono inaczej.]
Chiński naukowiec Lin Yutang [1] kiedyś tak zdefiniował “szczęście mężczyzny”:
娶一个日本女人做太太；找一个法国女人谈恋爱；雇一个中国人当厨师、找一个英国管家料理家政。
Mieć japońską żonę, francuską kochankę, chińskiego kucharza i brytyjskiego lokaja.
Nie trzeba tłumaczyć, że chińska kuchnia to ten aspekt chińskiej kultury, z którego Chińczycy są szczególnie dumni. To także ważna część życia. Archeolog i naukowiec K.C. Chang [2] zauważył, że “Chińczycy są wyjątkowo zaabsorbowani jedzeniem” i że “jedzenie jest w centrum społecznych interakcji, a przynajmniej im towarzyszy lub symbolizuje”.
Jednak piękno i sekrety chińskiej kuchni nigdy nie zostały wyjaśnione ani artystycznie docenione, nawet w Chinach, aż do czasu premiery siedmio-odcinkowego serialu dokumentalnego o chińskiej kulturze jedzenie zatytułowanego “A Bite of China [3]” (w dosłownym tłumaczeniu “Chiny na czubku języka”) wyprodukowanego przez państwową stację China Central TV w maju 2012 roku. Serial ten jest obrazowym wprowadzeniem w bogatą tradycję kulinarną Chin i jej lokalną różnorodność, pokazującym podstawowe lokalne składniki, sposoby przygotowania jedzenia, lokalne specjalności i zwyczaje. Chińska kuchnia w serialu wraca do podstaw: stare kobiety szukające grzybów matsutake [4] na górskich bezdrożach [5], rybak łapiący barrakudę na obiad, grupa rolników zbierających zimą korzenie lotosu w błotnistej rzece.
Plakat serialu “A Bite of China”
Trzydziestu najbardziej cenionych w Chinach filmowców pracowało przez ponad rok, kręcąc siedem 50-minutowych odcinków. Kręcili w całym kraju, od zamarzniętych jezior po lasy bambusowe.
Film natychmiast stał się hitem i jednym z głównych tematów w chińskich mediach społecznościowych. Wiele osób uważa, że to najlepszy fil dokumentalny kiedykolwiek nakręcony w Chinach, głównie dzięki pięknym efektom wizualnych i nostalgii jaką wywołuje. Stał się tak popularny, że w 2013 roku zaczęto pracę nad drugą serią, która ma mieć premierę w 2014 roku. Najprawdopodobniej będzie to najbardziej oczekiwany sequel 2014 roku. Powstały plany wyświetlania w kinach [6] “A Bite of China” w 20 krajach, w tym Niemczech i Stanach Zjednoczonych, ale obecnie serial jest dostępny na YouTube [7].
Po obejrzeniu pierwszego sezonu wiele osób komentowało na portalu społecznościowym douban [8] [chin.], mówiąc, że znaczenie tego filmu sięga poza jedzenie: To podróż po pięknych miejscach w Chinach i historia Chińczyków:
bug君跪求逆袭 [9]: 作为一个吃货，生长在地大物博的中国是人生最美好的事！
Dal miłośnika jedzenia, urodzić się w Chinach to błogosławieństwo bo to miejsce nieskończonych zasobów.
去他的肥肉！！ [10]: 拍得相当不错，这不仅仅是食物的故事，也是人的故事。
Świetny dokument. Nie tylko o jedzeniu, ale i o ludziach.
老尘 [11] : 原来在华夏内地还有这么多充满文化意味的地方没有去
Nie wiedziałem, że w Chinach jest tyle pięknych miejsc, w których nie byłem.
Niektórzy także myślą, że dokument służy jako łagodniejsze oblicze władzy:
掉队的猪 [12] 爱国主义教育就得这么搞！
Tak powinno się uczyć patriotyzmu!
Niektórzy są zasmuceni, że ten sposób życia powoli zanika w nowoczesnych Chinach, głównie przez uprzemysłowienie i zanieczyszczenie środowiska:
阿轩 [13] 美食也是一种行将消逝传统，多少有些沉重。
Tradycja kulinarna zanika, [kiedy o tym myślę] ciężej mi na sercu.