- Global Voices po polsku - https://pl.globalvoices.org -

Napaść na imigranta wywołuje oburzenie w hiszpańskim mieście

Kategorie: Europa Zachodnia, Hiszpania, Media obywatelskie, Migracja i imigracja, Prawa człowieka, Tożsamość etniczna i rasowa

Moulaye Ndiaye, handlarz uliczny pochodzący z Senegalu, został zepchnięty z mostu w przeddzień Tomatiny [1][es] 2012 – Festiwalu odbywającego się w Buñol, w hiszpańskiej Walencji. Moulaye sprzedawał swoje produkty na festiwalu, gdy młody mężczyzna ukradł jego okulary przeciwsłoneczne. Kiedy mężczyzna poproszony o zwrot okularów odmówił, Moulaye zdecydował się odejść, został jednak zepchnięty z mostu z wysokości ponad sześciu metrów. Plecak, który nosił oraz rosnąca w miejscu upadku trzcina, ocaliły mu życie. Spędził miesiąc na intensywnej terapii w szpitalu Manises, doświadczając traumy, z kilkoma złamanymi żebrami i urazem kręgosłupa. Napaść ta spowodowała utratę wzroku w prawym oku i bardzo poważne obrażenia karku i pleców, uniemożliwiające dalszą pracę.

Moulaye Ndiaye. Photo by Jesus Cisnes from lasprovincias.es. Published with permission.

Moulaye Ndiaye. Zdjęcie zrobione przez Jesusa Cisnes z lasprovincias.es. Opublikowane za zgodą.

Na  blogu [2] [es] i na Facebook [3]u [es], Ruch przeciwko nietolerancji poszukuje pomocy tych, którzy byli świadkami napaści, prosząc o kontakt z organizacją, by przypadek ten pozostał nagłośniony. Policji nie udało się bowiem znaleźć sprawcy napadu, który uciekł pod osłoną nocy. Zmobilizowała [4] się także lokalna społeczność, która kontynuuje poszukiwania, a mieszkańcy miasta Buñol wyrażają swoje przerażenie z powodu tego wydarzenia.

At the scene of the attack in Buñol. Photo by Sara Serano, used with permission.

Miejsce ataku w Buñol. Zdjęcie autorstwa Sary Serano,opublikowane za zgodą.


Ángel Galán, koordynator Movement Against Inznależćtolerance [5] (Ruchu przeciwko nietolerancji) [es], i Salva La Cruz, rzecznik cear.es [6] [es], starali się pomóc Moulaye. W poniższych wypowiedziach analizują dylematy dotykające imigrantów w świetle nowej reformy zdrowia [7], która nie pokrywa kosztów leczenia imigrantów bez dokumentacji:

Moulaye tiene 39 años y vive desde hace 6 años en España en situación irregular; lo que hace que con el nuevo decreto Ley 16/2012(BOE 24 de abril de 2012) se le haya intentado cobrar la asistencia sanitaria recibida. Los redactores de este decreto piensen que los inmigrantes irregulares que no pagan impuestos se aprovechan del sistema sanitario.

Moulaye ma 39 lat i mieszka w Hiszpanii bez dokumentów sześć lat; to znaczy, że według nowego dekretu prawa 16/2012 (BOE Boletín Oficial del Estado z 24 kwietnia 2012 roku) może zostać podjęta próba obarczenia go kosztami za opiekę medyczną, którą otrzymał. Ci, którzy są odpowiedzialni za dekret uważają, że nieregularni imigranci niepłacący podatków wykorzystują system opieki zdrowotnej.

Según Medicos del Mundo [8] la reforma es contraria al derecho internacional público y a los tratados suscritos por España.

Para Mónica Garcia de Red acoge [9] “las personas en situación irregular contribuyen, a través de sus impuestos indirectos al sostenimiento de la sanidad pública.”

Według Doctors of the World [8] [es] reforma narusza oba: publiczne prawo międzynarodowe i traktaty podpisane przez Hiszpanię.

Mónica Garcia z Acoge Network [9] [es] uważa, że “osoby o nieustabilizowanej sytuacji prawnej przyczyniają się poprzez podatki pośrednie do utrzymania publicznej służby zdrowia”.

El pasado 23 de febrero de 2013 se anunció la muerte de una mujer boliviana tras ser rechazada dos veces en centros de salud por no tener papeles [10]. Se ha abierto una petición en change.org [11] para pedir explicaciones.

23 lutego 2013 roku śmierć boliwijskiej kobiety, która została odesłana z ośrodka zdrowia dwukrotnie z powodu braku dokumentów [10]  [10][es] odbiło się echem w opinii publicznej. Na change.org [11] [es] podpisano petycję, żądając wyjaśnień.

Według Caritas [12] [es], “po raz kolejny, nie tylko okoliczności wynikające z kryzysu ekonomicznego, ale również struktury przez które system opieki socjalnej jest organizowany i wspierany, pomija te grupy, które są najuboższe i wykluczone ze społeczeństwa”.

Moulaye dice que ahora no piensa más que salir adelante. No le guarda rencor a la persona que le agredió. Solo quiere agradecer a los que lo han ayudado: los ciudadanos, las ONGS, el Alcalde de Buñol que le ha pagado el collarín y la faja ortopédica. Dice que quiere que lo ayudan a tener papeles. Según Ángel Galán, coordinador de Movimiento contra la Intolerencia de Valencia, le han dado una residencia provisional por medidas excepcionales, pero sin sentencia firme se le complicará su situación.

Obecnie Moulaye myśli tylko o powrocie do normalnego życia. Nie czuje urazy w stosunku do człowieka który go zaatakowal. Chce tylko podziekować tym, którzy mu pomogli: mieszkańcom miasta, organizacjom pozarządowym, burmistrzowi miasta Buñol, który zapłacił za jego aparat korekcyjny karku i pleców. Powiedział również, że chce aby pomogli mu otrzymać niezbędne dokumenty. Jak potwierdza Ángel Galán, koordynator Ruchu Przeciwko Nietolerancji w Walencji, otrzymał on tymczasowe prawo pobytu z powodu wyjatkowych okolicznosci. Jednak bez gruntownej oceny jego sytuacja może się skomplikować.

Lo que es cierto es que la Ley de Extranjeria deja claro que para renovar los permisos de trabajo, como minimo se tiene que cotizar seis meses a la seguridad social o en otros casos excepcionales. Lo que hace que los inmigrantes que se encuentran en paro no van a poder renovar su tarjeta de residencia y volverán a ser ilegales.

Moulaye Ndiaye se desespera sabiendo que puede volver a ser “ilegal” con su discapacidad.

Oczywiste jest, że prawo immigracyjne jasno definiuje, że aby odnowić pozwolenie na pracę, trzeba co najmniej przez okres 6 miesiecy oplacać składki socjalne lub spełniać wyjatkowe warunki. Oznacza to, że bezrobotni immigranci nie będą mogli odnowić pozwolenia na pracę i znów nie będą posiadać potrzebnych dokumentów.

Moulaye popada w desperację wiedząc, że może ponownie zyskac status nielegalnego immigranta w sytuacji, kiedy jego sprawność jest ograniczona.