Kilka dni przed tym jak świat obchodził Międzynarodowy Dzień Kobiet w minionym tygodniu, Walentina Tierieszkowa- pierwsza kobieta będąca w przestrzeni kosmicznej obchodziła swe 75-te urodziny.

Mimo że rozpoczęcie Wyścigu Kosmicznego datuje się na  lata poprzedzające II Wojnę Światową, kiedy Stany Zjednoczone i Związek Radzieci zaczeły pracę nad technologią rakietową, nie rozpoczął się on oficjalnie dopóki Związek  Radziecki nie wystrzelił sztucznego satelity nazwanego Sputnik w 1957 roku. Jurij Gagarin, w 1961 roku stał się pierwszym człowiekiem który był w przestrzeni kosmicznej, pilotując statek Wostok1  (z rosyjskiego “wschód”). Kilka lat później, wystrzelono Vostok 6 i Pani Tiereszowa została pierwszą kobietą, która odbyła podróż w kosmos.

Blog ‘Engineering Pathway’ upamiętnił minioną rocznicę lotu Pani Tiereszkowej, podkreślając fakt iż podczas jej ponownego wejścia w atmosferę, zantotowała dłuższy czas lotu niż wszyscy jej amerykańscy odpowiednicy razem wzięci:

Dziś w historii – 16 czerwiec 1963 roku: Walentina Tiereszowa została pierwszą kobietą będącą w kosmosie na statku Vostok 6. Była 3 dni w kosmosie, więcej niż czas spędzony przez wszystkich, razem wziętych Amerykanów.  […]

Tiereszkowa odebrała wiele medali i odznaczeń, włączając dwa Ordery Lenina, medal bohatera Związku Radzieckiego, Złoty Pokojowy Medal ONZ, Nagrodę Międzynarodowego Ruchu Kobiet oraz Złoty Medal Joliot-Curie. W 2000 roku została nazwana “Kobietą sukcesu minionego stulecia” oraz dostała nagrodę przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kobiet Roku.

 

Blog Kobieta Tygodnia – poświęcony upamiętnieniu kobiet które miały wpływ na inżynierę bądź nauki ścisłe – daje wgląd w biografię Pani Tiereszkowej:

Welentina Władimirowna Tiereszkowa urodziła się 6 marca 1937 roku w  Bolshoye Maslennikovo w Okręgu Jarosław w dawnym ZSRR. Jej ojciec, Władimir Aksjenowicz Tiereszkow był kierowcą, a matka – Elena Fedorowna, pracowała w szwalni. Miała młodszego brata i starszą siostę. Ojciec Walentyny, Władimir, zaginął w wojnie fińsko-rosyjskiej, która toczyła się w latach 1939-1940, więc Walentyna i jej rodzeństwo byli wychowywani przez matkę.

Przez toczącą się II wojnę światową, Walentyna rozpoczęła edukację w wieku 8 lat. Mając 17 lat, zdecydowała się opuścić szkołę i rozpoczęła pracę w przędzalni by wesprzeć finansowo matkę, jednak kontynuowała edukację korespondencyjnie. Walentyna nauczyła się skakać ze spadochronem w organizacji Sowieckich Sił Powietrznych w jej mieście (Yaroslavl).  Pierwszy skok wykonała w 1959 roku i stworzyła Klub Spadochronowy w tkalni gdzie pracowała. […]

Użytkownik My Mail.ru, Irina cytuje [ru] porucznika Nikolai'a  Kamanin, wypowiadającego się o locie Tiereszkowej:

“Rozmawiałem z Tiereszkową kilka razy. Wydawała się być zmęczona, ale nie chciała tego przyznać. […] Spojrzeliśmy w telewizor i zobaczyliśmy że zasnęła. Obudziłem ją i rozmawiałem z nią o lądowaniu, w którym miałem jej  pomóc. Były trudności z lokalizacją statku i byliśmy tym wszyscy bardzo zmartwieni. […]”

Irina komentuje pobyt Tiereszkowej w kosmosie i lądowanie w Rosji:

Pomimo mdłości i dyskomfortu fizycznego, ukończyła 48 obrotów wokół Ziemii i spędziła prawie 3 dni w przestrzeni kosmicznej. Pisała pamiętnik i robiła zdjęcia, które później zostały wykorzystane do badania powierzchni atmosfery.

Vostok 6 wylądował bezpiecznie w regionie Baevski na terytorium Altai, 620 kilometrów na północny-wschód od Kargandy. […]

Tiereszkowa opisuje osobiście jak to jest widzieć Ziemię znikającą z pola widzenia:

“Gdy się katapultowałam,  pomyślałam w przerażeniu (do którego przyznałam się 44 lata później) widząc jezioro: “Pan wysłał jedną kobietę, która zostanie zwrócona do wody!”

Blog Kobieta Tygodnia podaje więcej informacji dotyczących stanu fizycznego i psychicznego Tiereszkowej podczas trzydniowego pobytu na orbicie:

Lot nie przebiegał bez zakłóceń. Orbiter był źle ustawiony i trzeba było to poprawić. Na szczęście, zajęło jej to tylko dzień by przekonać kontrolę lotu na ziemii.  Walentyna cierpiała z powodu mdłości i zachorowała. By zredukować odczucia tego co uznano za chorobę kosmiczną, powiedziano Walentynie by wciąż pozostawała w krześle podczas odbywania lotu. Gdy wylądowała, podczas wydmuchiwania nosa zrobił jej się ciemny siniak. Z powodów propagandowych, musiała nosić makijaż by ukryć siniak.

Blog Polly's Piece of Peace w 2011 opisywał lot życia Tiereszkowej:

Po pionierskim locie, dostała odznaczenie Bohatera Związku Radzieckiego i otrzymała Order Lenina. Studiowała w Akademii Sił Powietrznych i uończyła edukację w 1969r. Zajmowała kilka stanowisk w radzieckim  rządzie i partii komunistycznej. Jako przedstawiciel ZSRR, otrzymała Złoty Medal Pokoju ONZ oraz wiele innych międzynarodowych wyróżnień, włączając w to Order Przyjaźni od prezydenta Dmitrija Miedwiediewa (kwiecień ubiegłego roku).  Po ślubie ze znajomym kosmonautą, została matką pierwszego dziecka którego rodzice byli  w kosmosie – córki, która została później lekarzem.

Członek pierwszego oddziału kosmonautów, Walentyna Tiereszkowa otrzymuje Medal Przyjaźni. 12 kwiecień 2011. Źródło: www.kremlin.ru (CC BY 3.0)

Blog Russell'a Phillips'a podsumowuje post z 2011roku  i podaje krótkie streszczenie jej życia, włączając jej ciągłe marzenie o podróży na Marsa:

Gdy Tiereszkowa opuściła szołę by pracować w wieku lat 16, kontynuowała edukację korespondencyjnie. Ukończyła Akademię Sił Powietrznych w 1969 roku, zaś tytuł doktora z inżynierii  uzyskała w 1977roku. Podczas obchodów jej 70-tych urodzin powiedziała że chciałaby polecieć na Marsa, nawet jeśli miałaby to być podroż w jedną stronę.