Hiszpania: “Pamiętamy. Żądamy sprawiedliwości ”

Sędzia Sądu Państwowego Hiszpanii, Baltasar Garzón został na 11 lat pozbawiony praw do wykonywania zawodu [es]. Kara ta została wymierzona w związku z nielegalnym zarządzeniem podłożenia podsłuchów w więzieniach w celu nagrywania rozmów pomiędzy podejrzanymi a ich prawnikami w sprawie Gürtel. Sprawa ta dotyczyła malwersacji funduszy publicznych i zakończyła się zwolnieniem 24 członków Partii Ludowej (Partido Popular – konserwatywna partia aktualnie sprawująca rządy w Hiszpanii).

Sędzia Garzón jest również oskarżony o nadużycie władzy, jak zakwalifikowano wszczęcie przez niego śledztwa w sprawie zbrodni popełnionych podczas hiszpańskiej Wojny Domowej oraz dyktatury Franco. Wywołało to oburzenie międzynarodowych środków masowego przekazu, polityków [es] oraz setek obywateli [es] i spowodowało ich protesty w związku z wydanym wyrokiem. Sprawcy zdrodni popełnionych w czasie Wojny Domowej oraz podczas dyktatury Franco w dalszym ciągu pozostają bezkarni.

W notatce prasowej, opublikowanej kilka minut po ogłoszeniu orzeczenia sądu, Garzón wyraził swoją deazprobatę dla wyroku: “Kategorycznie nie zgadzam się z wyrokiem, który mi dzisiaj zakomunikowano” [es]

Na temat powyższej sprawy wywiadu udzielił były deputowany Federico Mayor Zaragoza[1]. Jako że jest on ważną osobą publiczną, wspierającą społeczny ruch #15M, poniżej cytujemy wywiad:

Obywatele, prasa krajowa oraz międzynarodowa nie mogą uwierzyć w wyrok 11 lat pozbawienia praw do wykonywania zawodu przez Baltasara Garzona, Sędziego Sądu Krajowego. W kilku słowach, co uważa Pan na ten temat?

Lamentable. Como ya había manifestado en varias ocasiones, y hoy lo hago de nuevo, nunca he luchado en favor de un Estado de Derecho sino de un Estado de Justicia. Y el Derecho que permite que una entidad impresentable y antidemocrática acuse al Juez que logró descubrir sus turbios manejos, debe modificarse radicalmente y de forma apremiante.

Jest to godne pożałowania. Jak już wspomniałem we wcześniejszych wypowiedziach, a teraz powtórzę, nigdy nie walczyłem o Państwo Prawa, ale o Państwo Wymiaru Sprawiedliwości. I należy zmienić właśnie to Prawo, które pozwala na to, by niegodziwa i antydemokratyczna jedonstka oskarżała Sędziego, który zdemaskował jej podejrzane działania.

Uważa Pani, że to logiczne, by 40 lat po upadku reżimu Franco w dalszym ciągu nie podjęto bezstronnego dochodzenia w sprawie zbrodni popełnionych w owym okresie, jak miało to miejsce w innych krajach, np. w Niemczech, Argentynie czy Chile?

Es totalmente ilógico. La memoria histórica es imprescindible para la auténtica democracia y dignidad de todos los ciudadanos sin exclusión. Es una vergüenza que se siga impidiendo conocer en profundidad lo que aconteció. Ayer los manifestantes que apoyaban a Garzón, coreaban “Tenemos memoria, queremos justicia”. Como no quieren que haya justicia, impiden que tengamos memoria.

Jest to całkowicie nierozsądne. Pamięć historyczna jest niezbędna dla prawdziwej demokracji oraz poszanowania godności wszystkich obywateli, bez wyjątków. To wstyd, iż w dalszym ciągu utrudnia się poznanie prawdy o wydarzeniach z temego okresu. Wczoraj manifestaci wspierający Sędziego Garzona skandowali “Pamiętamy. Żądamy sprawiedliwości.”  Jako że nie chcą wymierzyć sprawiedliwości, chcą, byśmy zapomnieli.

Pół świata oklaskiwało Sędziego Garzona, gdy wszczął postępowanie w sprawie Augusto Pinocheta (byłego zmarłego chilijskiego dyktatora) oraz przeciwko zbrodniom chilijskiego reżimu. Czy w tym kraju oklaskujemy działania w sprawach zagranicznych, a nie widzimy lub też unikamy tych dotyczących naszych krzywd?

El Juez Garzón tiene ya un prestigio a escala mundial absolutamente insólito. He contemplado al mundo desde una atalaya que me permite hoy asegurar que el prestigio del Juez Baltasar Garzón en el mundo entero no se empañará por esta sórdida sentencia hispánica.

Sędzia Garzon cieszy się wyjątkową reputacją na całym świecie. Mogę dziś zapewnić, iż jego reputacja nie zostanie zszargana przez plugawy hiszpański wyrok.

Tutaj możesz przeczytać oryginalny wywiad.

[1]

Federico Mayor Zaragoza  – były podsekretarz Ministerstwa Edukacji i Nauki w hiszpańskim rządzie (1974–1975), deputowany UCD z regionu Granada w hiszpańskim parlamencie (1977–1978), doradca Przewodniczącego Rządu (1977–1978), Minister Edukacji i Nauki (1981–1982), deputowany CDS w Europejskim Parlamencie (1987). Dyrektor Generalny UNESCO od 1987 do 1999 roku podczas dwóch kolejnych kadencji. Obecnie Przewodniczący Fundacji Kultury Pokoju oraz członek Honorowej Rady Międzynarodowej Dekady Kultury Pokoju i Niestosowania Przemocy dla Dobra Dzieci na Całym Świecie.

Rozpocznij dyskusję

Autorzy, proszę Zaloguj »

Wskazówki

  • Wszystkie komentarze są moderowane. Nie wysyłaj komentarza więcej niż raz, gdyż może to zostać zinterpretowane jako spam.
  • Prosimy, traktuj innych z szacunkiem. Komentarze nieprzywoite, obraźliwe lub atakujące inne osoby nie będą publikowane.