Prawo do przemieszczania się jest podstawowym atrybutem naszego globalnego społeczeństwa. Ale, jak się okazuje, może być łatwo odebrane przez to samo państwo, które jest zobowiązane do jego ochrony.
6 lipca 2011, wiodący działacze opozycji politycznej Boris Nemtsov i Vladimir Milov nagle zostali pozbawieni prawa do opuszczania Rosji przez państwową Federalną Służbę Komorników.
Zakaz podróżowania
Koncept zakazu podróżowania zajmuje specjalne miejsce w sercach ludzi, którzy żyli w czasie Związku Radzieckiego; reżim miał zwyczaj karania swoich obywateli za odmienne myślenie przez nieudzielanie im pozwolenia na opuszczanie kraju.
Tylko “godni zaufania” członkowie sowieckiego społeczeństwa mogli cieszyć się przywilejem podróżowania za granicę, podczas gdy aktualni lub potencjalni krytycy komunizmu zostawali “niewyjeżdżającymi” (“Nevyezdnoy,” to słowo stało się synonimem “dysydenta” w języku rosyjskim). Ta kara właściwie istniała, żeby zmusić ludzi do życia w Związku Radzieckim. To byłoby zabawne, gdyby nie było tak smutne.
Rzekomo, zakaz dla Nemtsova i Milova został “przeforsowany” przez znaczącego businessmana Gennady Timchenko , który bardzo zdenerwował się na twierdzenia na swój temat przedstawione w raporcie zatytułowanym “Putin. Rezultaty. 10 Lat” (Nieoficjalne tłumaczenie można znaleźć tutaj). Przedstawiony przez Nemtsova i Milova raport utrzymuje, że Timchenko został bilionerem z powodu swoich bliskich więzi z rosyjskim premieremVladimirem Putinem.
Rosyjski sąd nakazał później autorom raportu, żeby publicznie wycofali oskarżenie, co zrobili na stronach [ru] popularnego rosyjskiego dziennika Kommiersant.
“Pan [Gennady] Timchenko był niezadowolony z tego, że czcionka była zbyt mała w tym wycofaniu oskarżenia,” Nemtsov później powiedział Wolnemu Radiu Europa. “Dlatego zarządał, że powinniśmy zostać zatrzymani w kraju przez sześć miesięcy.”
Rosyjska Federalna Służba Komorników na początku odrzuciła zakaz podróżowana, ale potem zapowiedziała dochodzenie w sprawie incydentu i zniosła zakaz nazywając go “przedwczesnym.”
Obrońca praw człowieka Oleg Kozlovsky skomentował [ru] tą decyzję na Twitterze:
Сообщают, что запрет Немцову на выезд из страны отменен как “преждевременный”. Время еще не настало то есть.
Oburzona odpowiedź
Zakaz oburzył rosyjskich bloggerów. Rosyjski działacz polityczny Ilya Yashin napisał [ru]:
Эта история – прецедент. Впервые выезд из страны закрыт гражданину за претензии нематериального характера, при том что сами приставы признают: решение суда выполнено.
Кажется, приставы уже сами испугались своего решения и скандала, которым оно чревато. Как еще расценивать тот факт, что они начали сами себя опровергать?
Kontynuuje:
Судя по всему, это “наш ответ Чемберлену”: реакция российских властей на “список Магнитского”.
“Lista Magnitsky'ego” zawiera nazwiska rosyjskich urzędników związanych ze śmiercią antykorupcyjnego prawnika Sergeia Magnitsky. W grudniu 2010, Parlament Europejski zagłosował za zatrzymaniem wiz dla ludzi na tej liście.
“W tym samym czasie, wszystkie media w nagłówkach zamieściły, że komornicy nigdy nie zakazali Nemtsovowi opuszczania kraju,” kontynuuje [ru] blogger habivara sugerując, że media są kontrolowane przez rząd.
Blogger ziptop podaje [ru] swoją (nie koniecznie mało prawdopodobną) wersję wydarzenia:
Wydarzyło się coś, co uniemożliwiło Nemtsovowi i Milovowi postąpienie zgodnie z decyzją sądu. Prawnicy Timchenko poskarżyli się na to do komorników, którzy bali się oraz byli pod wrażeniem wpływu bilionera i pospieszyli, żeby wydać zakaz. To obruciło się w skandal na temat “Irańskiej Kurtyny” i rosyjskie władze zdały sobie sprawę, że to tylko szkodzi wizerunkowi kraju i promuje Nemtsova i Milova. Rosyjskie władze szybko zdecydowały się znieść zakaz.
“Na koniec, wszystko okazało się głupie i śmieszne,” napisał ziptop.
Rosyjski autor Andrey Malgin (avmalgin) zaprezentował [ru] swoje zdanie:
Думаю, дело было так. Как только выступление Немцова на судилище в Брюсселе было анонсировано, один человек в Белом доме стал топать ножкой и истерить: “Да запретить ему ездить за границу и нас там грязью поливать!” Тут же и выполнили. Но на высоком уровне (это видно по другим опубликованным документам), вниз не доложили. А низ сдуру опровергать начал. По-другому объяснить трудно.
Boris Nemtsov (jego nazwisko pojawia się na blogach częściej niż Milova, który, z kolei, skarżył się na ilość bloggerów pro-Nemtsovskich rozdmuchujących sprawę i pomijających go) został potraktowany identycznie jak skandaliczny dysydent polityczny Eduard Limonov, któremu komornicy także zabronili opuszczania Rosji. Chociaż on z pewnością nie cieszy się z tego połączenia; “Nie jestem ‘TAKŻE,'” Limonov napisał [ru] na swoim blogu:
Я вам не “ТОЖЕ”, господа, я давным-давно невыездной,а по постановлениям приставов, на протяжении двух с половиной лет, с 15 декабря 2008 года. […] Так что не нужно меня тут рядом с Немцовым через запятую ставить, который в настоящее время сидит, между прочим в городе Страсбурге, Франция. И мотается куда ему надо, когда вздумает. Вот когда его не пустят за границу, тогда напишите : “Борис Немцов стал невыездным, и таким образом пополнил собой список невыездных российских оппозиционных политиков, среди которых Эдуард Лимонов…” и так далее.
Jak się okazało, wszystko dobre, co się dobrze kończy. Nemtsov and Milov mogą jeździć za granicę, a zakaz podróżowania nadal, w większości, pozostaje reliktem ery sowieckiej. To najwyższy czas, żeby zdać sobie sprawę, że nie ma miejsca na karanie osoby odmawiając jej prawa do życia w jej/jego kraju z przyczyn politycznych w XXI wieku.