Od 15 maja, na kilka dni przed dzisiejszymi wyborami w Hiszpanii, tysiące osób wyszło na ulice i okupowało place w różnych miastach Hiszpanii, żeby upomnieć się o demokrację. Kiedy 18 maja protesty pojawiły się na czołówkach międzynarodowej prasy [ang.], Komisja Wyborcza w Madrycie zabroniła manifestacji.  Jednak organizatorzy ruchu 15-M, pomimo deszczu, wzywali ludzi do pozostania na placu Puerta del Sol już 3 dzień z rzędu.

Madryt, Plac Puerta del Sol o północy 19 maja. Zdjęcie: Mikel el Prádanos

Według madryckiej Komisji Wyborczej nie ma “żadnych specjalnych ani poważnych powodów” [ang.], dla których trzeba by było wzywać do masowych manifestacji. Takie deklaracje pokazują rozłam między oficjalnym dyskursem władz i żądaniami obywateli oraz wzmacniają opozycję wobec dwóch głównych partii politycznych. Protesty rozprzestrzeniły się po całym kraju, setki tysięcy ludzi manifestują w miastach takich jak Malaga, Granada czy Teneryfa. Użytkownicy internetu dzielą się ze sobą najnowszymi wiadomościami i wspierają się wzajemnie poprzez media społecznościowe, zwłaszcza poprzez Twitter:

#acampadasol Mojándose por la democracia y por unos derechos y unos deberes más justos. Mucho Ánimo desde #acampadasegovia #nonosvamos

W akcie solidarności zorganizowano, głównie przez Facebook [hiszp.]  i Twitter, manifestacje przed hiszpańskimi ambasadami w wielu miastach, m.in. w Londynie i Jerozolimie.

@Anon_Leakspin: O 19:00 rozbijamy obozowisko przed hiszpańską ambadasą w Londynie. #spanishrevolution #europeanrevolution #yeswecamp #acampadasol”

Zawiązano obywatelskie komitety prawne, komunikacyjne, porządkowe, żywnościowe, związane z opieką zdrowotną a nawet muzyczne [hiszp.]. Przyniesiono tyle jedzenia dla koczujących, że organizatorzy musieli szukać specjalnego miejsca na jego przechowanie. Ponadto, dziesiątki wolontariuszy tłumaczą dokumenty i decyzje komitetów na angielski, francuski, arabski i język migowy.

Protestujący w Madrycie. Zdjęcie: Julio Albarrán, opublikowane w ramach licencji CC License.*

Nieustannie pojawiają się nowe hash tagi na Twitterze, zmieniają się, jedne zastępują drugie, co sprawia, że zarówno mediom jak i głównym partiom politycznym trudno jest za wszystkim nadążyć: #democraciarealya, #spanishrevolution, #acampadasol, #nonosvamos, #yeswecamp, #notenemosmiedo, #juntaelectoralfacts, #esunaopcion, #tomalaplaza, #pijamabloc [hiszp.], swoje hash tagi mają też poszczególne miasta gdzie mają miejsce manifestacje : #acampadavalencia, #acampadalgño, #acampadabcn…

@LaKylaB: Cuántos decían que no era posible un cambio? Cuántos creían que siempre viviríamos así?Cuántos? . Esto es solo el comienzo. #acampadabcn

Paradoksalnie, dziesiątki hash tagów zmieniły ten protest w ruch, który trudno zdefiniować. Nie ma tam wyraźnych przywódców, nie ma centralnego systemu komunikacji. Hiszpańskie manifestacje stały się kolejnym przykładem globalnego ruchu, gdzie tradycyjne struktury nie mają zastosowania.

Protestujący w Madrycie. Zdjęcie: Julio Albarrán, opublikowane w ramach licencji CC License.*

Ludzie używają mediów społecznościowych nie tylko do wymiany informacji i organizowania się, również efektywnie wykorzystują inne cyfrowe narzędzia (digital collaborative tools). Cele i postulaty ruchu zostały opublikowane na stronie Real Democracy Now [hiszp.]. Powstała też specjalna strona wiki, na której użytkownicy zamieszczają informacje i materiały, dokumenty zawierające porady prawne na temat prawa do zgromadzeń i zrzeszania się, petycję wzywającą do zniesienia zakazu manifestacji oraz post z pewnego bloga opublikowany tego samego dnia przez kilku aktywistów z ruchu  #nolesvotes (nie głosuj na nich), a który jest rezultatem wspólnej pracy online twórców ruchu “#nolesvotes: for a responsible vote” [hiszp.]:

Colaboración distribuida: Te invitamos a copiar este texto y construir páginas de enlaces que referencien todos los sitios que dan apoyo a la iniciativa. De igual modo, invitamos a los demás colectivos que comparten nuestra propuesta a que lleven a cabo acciones similares. La fuerza de la red reside en la distribución y colaboración entre sus nodos.

Obozowisko na placu Puerta del Sol, Madryt, Hiszpania. Zdjęcie: Julio Albarrá opublikowane w ramach licencji CC License.*

Niektóre media i liderzy polityczni oskarżają ruch o brak wyraźnych struktur. Jadnak obywatele, młodzi i już niemłodzi, organizują się w innowacyjny sposób. Zajmują przestrzeń publiczną zarówno na ulicach jak i w internecie, wykorzystują narzędzia technologii cyfrowych, żeby planować, tworzyć i dzielić się swoim historiami. “Niemy krzyk” [hiszp.] to akcja zaplanowana na północ 20 maja, wydaje się dosyć mocną metaforą braku komunikacji.