Manifestacje na ulicach Madrytu, które zaczęły się 15 maja, przeistoczyły się w wielkie koczowiska w całej Hiszpanii i na świecie. Od drugiego dnia protestów w Madrycie, 17 maja, nie miała miejsce żadna interwencja policji, jednak 27 maja rano protestujący w Barcelonie zaczęli wysyłać wiadomości, że są eksmitowani z miejsca demonstracji. Według policji nie była to eksmisja, a próba umożliwienia wykonywania pracy jednostkom sprzątającym. Filmy wideo pokazujące policję atakującą demonstrantów natychmiast stały się filami viralowymi:

Aktualizacje można śledzić przez użytkownika serwisu Twitter @acampadabcn i pod hashtagiem #acampadabcn:

@jedweightman: AP potwierdza użycie gumowych pocisków w celu rozproszenia protestujących w Barcelonie #acampadabcn #spanishrevolution #solidarity #demo2011

@acampadabcn: Compartid y difundid todas las fotos y vídeos sobre lo acontecido hoy, q lo sepa todo el mundo!! #acampadabcn #bcnsinmiedo #laplazaresiste

Reakcja policji sprawiła, że do koczowisk dołączyło jeszcze więcej demonstrantów i jest bardzo prawdopodobne, że przysporzy protestującym poparcia w całej Hiszpanii i na świecie. Mobilizacja w Hiszpanii zainicjowała to, co nazywa się teraz  „Światową Rewolucją”, z więcej niż 600 manifestacjami i koczowiskami organizowanymi w ramach poparcia dla hiszpańskich demonstrantów. Pokazuje to poniższa interaktywna mapa:

Bloger Alexander Higgins zebrał videa z manifestacji w całej Europie, tak jak na przykład z dużej demonstracji, która miała miejsce 20 maja w Paryżu.

Protesty na całym świecie można śledzić też przez stronę na Facebooku World Revolution: Real Democracy oraz przez #worldrevolution i #globalcamp na Twitterze, a także przez mnóstwo tagów dla pojedynczych miejsc, jak na przykład  #acampadaoporto, #greekrevolution, #prisedelabastille, #europerevolution… Użytkownicy korzystają z nich, by informować się o miejscach demonstracji, wzywać do wzięcia udziału w protestach, dzielić się videami, newsami i poglądami na temat powodów protestów.

@mariyastrauss: Bieda to broń masowej zagłady. #WorldRevolution

@liandraleao: Grecja teraz! http://t.co/YcOpHNq #greekrevolution #spanishrevolution #europerevolution #worldrevolution

@moxybeirut: #unitelb co myślicie o hashtagu #acampada dla Bejrutu i Libanu #Beirut #Lebanon jako części światowej rewolucji #worldrevolution?

Rozmiar tego ruchu przerósł wszelkie oczekiwania. Protesty w Hiszpanii stały się czymś całkiem innym niż to, czym były pierwsze manifestacje. Grupa Democracia Real Ya [hiszp.] (Prawdziwa Demokracja Teraz), która zorganizowała marsz protestacyjny 15 maja, odłączyła się od organizatorów koczowisk, których aktualizacje można śledzić teraz na stronie internetowej Tomalaplaza.net [es] (Zajmij plac). Niezależny hiszpański internetowy serwis informacyjny Periodismo Humano [hiszp.] opublikował 26 maja reportaż o 40 pierwszych osobach, które zdecydowałysię koczować 16 maja, co doprowadziło do powstania ruchu, który zgromadził dziesiątki tysięcy i stał się ruchem na skalę światową.

Pierwsza 40stka na Acampadasol 16 maja. Źródło zdjęcia: Periodismo Humano

Niektórzy użytkownicy wyrazili obawy, iż koczowanie może stać się celem samo w sobie:

@svillodas: La gente llenó esta plaza para luchar contra un régimen putrefacto, no para aprender a tocar la guitarra o hacer disfraces #acampadasol

By zmierzyć się  z tymi obawami, protestujący opublikowali 26 maja cztery linie argumentacyjne [hiszp.] które, według strony internetowej, zostały zgodnie ustalone na ostatnim zebraniu:

• Reforma wyborcza zorientowana na bardziej reprezentatywną formę demokracji i skuteczniejsze narzędzia partycypacji obywatelskiej
• Reguły mające zapewnić polityczną przejrzystość w celu zwalczania korupcji
• Skuteczny rozdział władzy publicznej
• Narzędzia obywatelskiej kontroli politycznej odpowiedzialności

20 maja 2011, Puerta del Sol, Madryt, Hiszpania. Zdjęcie autorstwa Julio Albarrán, opublikowane na licencji CC.*

Co przyniesą następne dni? Demonstranci nie zdecydowali jeszcze, kiedy opuszczą plac, ale już w więcej niż 30 dzielnicach organizowane są zebrania, na których dyskutuje się o wielu problemach. Właśnie to będzie drugą fazą ruchu, który pozwala obywatelom uczyć się procesów demokratycznych na własnym doświadczeniu, jednocześnie udzielając głównym partiom politycznym lekcji demokracji.