- Global Voices po polsku - https://pl.globalvoices.org -

Uzbekistan: Wybuch zachorowań na HIV ukryty, działacz w walce z AIDS skazany

Kategorie: Uzbekistan, Media obywatelskie, Młodzież, Rządy, Zdrowie

Około 150 dzieci uzbeckich zaraziło się wirusem HIV w szpitalach Namangan [1], trzeciego co do wielkości miasta Uzbekistanu. Mimo, iż zdarzyło się to w latach 2007-2008 sprawa trafiła na światło dzienne w marcu 2010, gdy internetowa strona opozycyjna Ferghana.ru  (zablokowana w Uzbekistanie) udostępniła [2] film dokumentalny [rus], nakręcony przez telewizję uzbecką Uzbek TV w następstwie nakazu sądowego.

Film cytuje Bakhtiyora Shodmonova, przedtstawiciela Biura Prokuratora w Namangan, który mówi [3] [rus], że 14 z 147 zarażonych dzieci umarło (film dokumentalny został nakręcony na początku 2009). Powiedział on również, że dwunastu doktorów i pielęgniarek z dwóch szpitali w Namangan stanęło przed sądem, zostało uznanych za winnych zaniedbania dzieci oraz skazanych na 5-9 lat w więzieniu (tutaj [4] dotępny jest film w języku uzbeckim).

Wiadomości te wywołały duży oddźwięk w blogosferze. Wielu ludzi szokuje zaniedbanie lekarzy, ale również fakt, iż sprawa została ukryta przez rząd. Niektórzy uważają, iż wyrok nie jest dość wysoki.  Neoleo pisze [5] [rus]:

Слишком мало дали за детей, они же буквально убили их. А что говорить про родителей? Их судьбы тоже покалечены.

Kara była zbyt lekka; oni po prostu zabili te dzieci. A co z ich rodzicami? Ich życia też są zrujnowane.

Na Registan.net [6] znajduje się więcej komentarzy:

Metin: “tym lekarzom udało się; nawet dożywocie nie wystarczyłoby za karę. Brak odpowiedzialności w zawodzie mającym ogromny wpływ na ludzkie zycie powinnien być poważniej traktowany.”

reader: “To własnie rezultat próby zachowania twarzy oraz ignorancji”.

Jay: “Uzbekowie wiedzą, że szpitale to miejsca śmierci a nie leczenia. Ten przypadek tylko usprawiedliwia takie myślenie.”

michaelhancock: “Pamiętam, gdy to dotknęło miasto – stało się to gdy jeszcze mieszkałem w Sayram [mieście w Południowej Prowincji Kazahstanu, w Kazahstanie], a wiele osób, które to dotknęło to były młode matki z tej samej okolicy dominowanej przez ludność uzbecką.”

Według Specjalnego Postanowienia Ministerstwa Zdrowia Uzbekistanu wszystkie szpitale posiadające dzieci oraz oddziały operacyjne muszą zatrudnić epidemiologa. Dyrektor szpitala dziecięcego w Namangan mówi [3] w filmie dokumentalnym [rus], że mimo, iż takowa pozycja została wyznaczona w jednostce, nie zatrudniono nikogo na to stanowisko, a ogłoszenie wysłano tak w mieście jak i prowincjonalnych ośrodkach epidemiologicznych.

Kolejny fakt – uwięzienie aktywisty ochrony zdrowia Maksima Popova – również odzwierciedla starania rządowe aby ukryć problemy związane z AIDS w Uzbekistanie. Niezależna gazeta internetowa Uznews.net donosi [7] [rus], że sąd uzbecki skazał Maksima Popova, 28, aktywistę i przewodniczącego organizacji pozarządowej w walce z AIDS “Izis” na siedem lat więzienia. Sąd uznał broszurę, jaką on rozprowadzał za jak twierdzi ‘nieodpowiadającą lokalnym tradycjom’.

for_efel mówi [8] [rus]:

раньше, за попытку открыть людям глаза на мир, сжигали на костре

w czasach starożytnych ludzi, którzy starają się otworzyć ludzkie myślenie, paliło sie na stosie

Na stronie Registan.net [9] znajdują się bardziej kontrowersyjne komentarze:

Turgai Sangar: “[…]problem polega na tym, że wiele z tych zagranicznie fundowanych (a przynajmniej wypracowanych na Zachodzie) projektów zapobiegania wirusowi HIV jest w praktyce biurami ochrony prostytucji i wyzwolenia seksualnego. Nie ważne jak piekne teksty mają te organizacje, jeśli rozdajesz prezerwatywy i oferujesz pomoc lekarską prostytutkom wspierasz i zachęcasz do takowych praktyk – i koniec. ”.

Nathan: “[…] Tak ja, jak i wy i wiele innych osób wie, że prostytucja istniała i pozostałaby nawet gdyby zachodnie organizacje pozarządowe nie zawitały w Azji Centralnej. […] Głównie nastoletni chłopcy potrzebują jakiejkolwiek edukacji na temat chorów przenoszonych drogą płciową. Seks przedmałżeński i poza-małżeński zdarza się w Centralnej Azji, i datuje się jeszcze sprzed obecności organizacji pozarządowych, biurokracji sowieckiej i gubernatorów cara, kropka”.

Anna: “Uważam, iż społeczenstwa, w których seksualność jest tematem tabu są najbardziej niebezpieczne dla kobiet i dzieci. Moja praca jest podobna do pracy maksima i uważam, że wsparcie grup stygmatyzowanych przez opinię publiczną jest poważnym tematem nie tylko ze względu na zdrowie społeczeństwa, ale również dlatego, że grupy te kończą w nieludzkich warunkach, żyjąc na ulicach, walcząc z alkoholem i nadużyciem narkotyków, porzucone przez rodziny. […]”

Indydent z Maksimem potwierdza nieoficjalny zakaz [10] rozpowszechniania informacji o stosowaniu prezerwatyw jako ochronie przeciw HIV i AIDS narzucony przez władze Uzbekistanu [rus] odnoszący się do organizacji pozarządowych i międzynarodowych, w tym do UNICEFu. Kilka dni temu Aljazeera English prezentowała film dokumentalny “AIDS na drodze heroinowej”. Film skupia sie na roli korupcji władzy oraz policji jako ważnym elemencie w rozprzestrzenianiu się HIV w Azji Centralnej.