Afryka: po 50 latach niepodległości kolonializm ma się dobrze

Rok 2010 będzie stanowił pięćdziesięcio lecie niepodległości frankofońskich krajów afrykańskich od Belgii i Francji.   Podczas gdy oficjalne obchody już się rozpoczynają, na blogach północnej, centralnej oraz zachodniej Afryki wrze debata.

Markoański blog Planète Non Violence łączy kolonialną przeszłość z dzisiejszym sytuacją [fr]:

Le constat de ces 50 ans est accablant. D’abord, pour les anciennes puissances coloniales, elles n’ont fait que reculer pour mieux perpétuer leur domination. Comme l’avait exprimé, autrefois, Ahmed Ben Bella : « le colonialisme est sorti par la porte, pour revenir par la fenêtre ». Pour continuer à garantir des bénéfices juteux à leurs entreprises, les anciennes puissances coloniales nous maintiennent sous tutelle, et soutiennent des régimes anti-démocratiques, pourvu qu’ils soient serviles. Passé sous silence les centaines de milliers de morts et de familles détruites, le pillage en règle des ressources, le renforcement du pouvoir arbitraire de la féodalité au détriment des pouvoirs de la jama’a (communauté) ; oubliée la longue nuit coloniale, dont nous continuons, à ce jour, à en subir les affres.

Wnioski z tych 50 lat są przerażające. Po pierwsze, uprzednio siły kolonialne usunęły się tylko po to, aby lepiej umocnić swą pozycję.  Ahmed Ben Bella niegdyś powiedział: „Kolonializm wyszedł drzwiami, tylko po to, by wrócić przez okno.” Dla dalszych soczystych zysków dla swoich przedsiębiorstw byli kolonialiści utrzymują i wspierają autokratyczne reżimy, o ile są one służalcze. Ignorując setki tysięcy wymarłych i zniszczonych rodzin, systematyczne grabieże zasobów, wzmocnienie przypadkowej władzy feudalnych potęg będących na utrzymaniu jama (społeczeństwa); zapominamy długą noc kolonializmu, do dnia dzisiejszego trwamy w agonii kolonializmu.

Freddy Mulongo z Demokratycznej Republiki Kongo, w poście zatytułowanym Anticolonial 50th Anniversary: Belgian Congo [Antykolonialna 50 rocznica: Kongo Belgijskie] [fr], przedstawia ogólny zarys belgijskich rządów za czasów kolonializmu w jego kraju:

Avec le Congo, la Belgique obtient des matières premières peu chères.

L’Europe est dévastée […], c’est donc les États-unis qui dirigent. Opposés au colonialisme les américains auraient pu donner l’indépendance aux populations congolaises, néanmoins Washington est farouchement opposé à tout régime communiste et sait que la propriété privée n’existe pas dans la culture africaine. Ainsi Washington préfère garder un pouvoir colonial belge, le temps qu’un mouvement africain libéral apparaisse …Suivront l’abolition du fouet, pour le clergé, les gradés de la force publique et les auxiliaires de l’administration…Face à ces mouvements nationalistes l’administration belge commence à comprendre qu’elle va perdre leur colonie.
La Belgique avait ratifié l’article 73 de la Charte des Nations unies, qui prônait l’autodétermination des peuples.

Za sprawą Kongo, Belgia dostaje surowce naturalne w najniższej cenie.
Europa jest zrujnowana […] dlatego też Stany Zjednoczone administrują Europą jak i ich koloniami. Amerykanie, będący przeciwko kolonializmu, mogliby dać ludności Konga niepodległość, ale Waszyngton kategorycznie sprzeciwia się jakiemukolwiek komunistycznemu reżimowi, wiedząc, że własność prywatna nie istnieje w afrykańskiej kulturze. Zatem Waszyngton decyduje się na utrzymanie belgijskiej siły kolonialnej w oczekiwaniu na pojawienie się afrykańskiego ruchu liberalnego. … Następnie następuje abolicja chłosty duchowieństwa, oficerów policji oraz pomocników administracji. … Widząc te nacjonalistyczne ruchy rząd belgijski zaczyna rozumieć, że straci swoją kolonię.
Belgia ratyfikowała artykuł 73 Karty Narodów Zjednoczonych, który popiera samostanowienie ludzi…

Belgia planowała dekolonizację w przeciągu… 30 lat.

… Le professeur belge Antoine Van Bilsen publia, en 1955, un document intitulé Plan de trente ans pour l’émancipation politique pour l’Afrique belge.

L’indépendance du Congo n’est pas un cadeau des Belges !

Les souverainistes congolais sont clairs, pour le cinquantenaire de l’indépendance du Congo au 30 juin 2010: le discours de Patrice Emery Lumumba ou rien !

… Belgijski profesor Antoine Van Bilsen w 1955 opublikował dokument zatytułowany “Trzydziestoletni plan politycznej emancypacji Belgijskiej Afryki”.
Niepodległość Konga nie jest prezentem od Belgów!
Kongijczycy opowiadający się za suwerennością mówią jasno: w rocznicę pięćdziesięciolecia niepodległości Konga, 30 czerwca 2010, nie chcemy niczego innego poza przemówieniem Patrice Emery Lumumba!

Idąc dalej, pisarz, laureat nagród, Alain Mabanckou, będący obywatelem Francji, urodzony w Kongo, łączy przeszłość kolonialną Francji z trwającymi obecnie we Fracji, rozszalałymi debatami na temat „tożsamości narodowej”.

De toute évidence le débat, sans le nommer, ne cesse de tourner aussi … autour du thème de l’immigration (en particulier postcoloniale) et de ses conséquences sur l’« identité nationale », ….

Debata wyraźnie, bez nazywania tego, również obraca się wokół tematu imigracji (zwłaszcza imigracji postkolonialnej) i jej wpływu na [francuską] „tożsamość narodową”.

Leopold Chendjou z Kamerunu w swoim liście do prezydenta Francji przypisuje to wszystko Sarkoziemu (ciąg dalszy nastąpi): 50 years of independence, a Cameroonian writes to Nicolas Sarkozy [50 lat niepodległości, Kameruńczyk pisze do Nicolasa Sarkoziego] [Fr]:

… Le racisme au cœur de la République …Tout comme vous, Monsieur le Président, les Noirs de nationalité française sont issus de l’immigration.

…Rasizm w sercu Republiki… Czarni, tak jak Pan, Panie Prezydencie, są obywatelami Francji urodzonymi  w rodzinie migrantów.

Juliette z Czady nawołuje do bojkotu francuskiego projektu zgodnie, z którymwszystkie byłe kolonie Francji miałby paradować Alejami Pól Elizejskich podczas parady militarnej z okazji Dnia Zdobycia Bastylii, tj. 13 czerwca 2010 [fr]:

Boycottons le projet francafricain du cinquantenaire des indépendances !…Nous avons donc besoin d'un groupe de personnes opposantes (ou d'organisations), originaires des pays souffrant des méfaits de la Françafrique…

Zbojkotujmy francusko-afrykański projekt pięćdziesiątej rocznicy niepodległości!… Poszukujemy grupy przeciwników (lub organizacji) z krajów cierpiących okropieństwa Frankoafryki.

Również w Afryce ludzie pokazują swój sprzeciw. W sobotę, 13 lutego, prezydent Senegalu Wade przemawiał do niemal pustego stadionu w czasie ceremonii otwarcia trwających kilka tygodni uroczystości kończących się 4 kwietnia (Dzień Niepodległości).

On Saturday, February 13, President Wade of Senegal addressed a nearly empty stadium at an independence celebration.

Sobota, 13 lutego, prezydent Senagelu Wade przemawia do niemal pustego stadionu w trakcie uroczystości obchodów niepodległości / Zdjęcie opublikowane przez @rignese via Twitter (http://twitpic.com/12zxbe)

Rozpocznij dyskusję

Autorzy, proszę Zaloguj »

Wskazówki

  • Wszystkie komentarze są moderowane. Nie wysyłaj komentarza więcej niż raz, gdyż może to zostać zinterpretowane jako spam.
  • Prosimy, traktuj innych z szacunkiem. Komentarze nieprzywoite, obraźliwe lub atakujące inne osoby nie będą publikowane.