W miarę jak program dla dzieci Ulica Sezamkowa [1] obchodzi swoje czterdzieste urodziny w tym miesiącu, promując dziś nowy sezon programu mała przytulna maskotka mapeta w edycji poludniowo afrykańskiej pomaga w walce z oraz w rozpowszechnianiu świadomości o HIV/AIDS.
Mimo, iż Ulica Sezamkowa pokazywana jest w ponad 140 krajach [2], każda wersja odnosi się do lokalnych problemów i ma inne postaci mapetów. Złoto-żółta Kami [3] zadebiutowała we współpracy z produkcją południowo-afrykanskiej Ulicy Sezamkowej pod tytułem Takalani Sesame [4] w 2002 w odpowiedzi na krajowy problem HIV/AIDS. Jako pierwszy an świecie mapet – nosiciel HIV pomaga ona edukowac dzieci o chorobie i odpowiada na problemy związane z byciem nosicielem tego wirusa. Imię Kami pochodzi [5] od słowa z języka Setswana “Kamogelo” i oznacza “akceptację.” Sunshinestar110, blogując na stronie U Don't Like My Opinion…That's Fine! opisuje bliżej [6] postac Kami
“Kami jest zdrową nosicielką HIV, przemiłą pięcioletnią sierotą, która jest troszkę niesmiała lecz szybko przyłączy się jesli zaproszona jest w przyjazny sposób. Wie również wiele o HIV, gdyż jej mama umarła przez ten wirus. Gdy przedstawiono Kami miała brązowe włosy i kamizelkę, w której przydeptała do Ulicy Sezamkowej i nerwowo się po niej poruszała zastanawiając się, czy mieszkańcy będą chcieli się z nią bawic. Nie musiała się martwic, gdyż mapety przywitały ją entuzjastycznie.”
Kami została przedstawiona aby pomóc wielu dzieciom w Afryce Południowej, które mają do czynienia z kryzysem HIV/AIDS. Uważa się, że Afryka ma najwyższy procent zakażeń HIV na świecie – około 5.7 miliona [7] ludzi. Jakieś 280,000 zakażonych to dzieci w wieku 14 lat i młodsze, jest też 1.4 miliona sierot z powodu AIDS w tym kraju. Poza fizycznymi komplikacjami zakażenia HIV, bycie nosicielem wirusa wiąże się również ze stygmatem oraz tabu, co utrudnia otrzymywanie odpoweidniej opieki i leczenia. Takalani Sesame, łącząc wszystkie jedenaście języków afrykańskich stara się pomóc dzieciom te same problemy, jakim chce sprostać Kami.
Jednak wprowadzenie Kami wywołało wiele kontrowersji, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, ponieważ wiele osób było oburzonych faktem, że program dla dzieci pokazuję postać zarażoną wirusem HIV. Haven on Earth opisuje debatę :
“Choć mówi się, że przybycie Kami do Ulicy Sezamkowej w Afryce Południowej było mile przywitane (dość trudno mi to zaakceptować, ze względu na wysoki poziom negacji problemu tutaj)m w Stana Zjednoczonych zdecydowanie wywołało to kontrowersje. Pamiętam czytanie o tym (dlatego też bardzo się cieszę z możliwości oglądania tego programu w Afryce Południowej – nigdy nie przyszło by mi do głowy szukanie programu)- Podobno grupa republikańskich kongresmenów wysłała list do prezydenta PBS (Public Broadcasting Service), która emituje Ulicę Sezamkową. W liście tym protestują, że wprowadzenie postaci zarażonej wirusem HIV do programu w Stanach Zjednoczonych w następnej kolejności byłoby nieodpowiednie dla publiczności, biorąc pod uwagę jej wiek. Sugerowali oni również, iż takie posuniecie może zagrozić funduszom publicznym PBS [Public Broadcasting Service].”
Kami nigdy nie występowała w amerykańskiej Ulicy Sezamkowej, choć okazała się bardzo popularną postacią w tej Takalani i poza nią. W 2003, UNICEF ozdnaczył ją [8] globalnym “Championem dla Dzieci for Children.” W tym filmie wideo [9], przylączyła się do byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Billa Clintona, aby mówić o HIV/AIDS. Jamie, blogujac na No day but today…, dyskutuje [10] o innych sukcesach Kami.
“Ponieważ wiezość dzieci zna kogoś kto ma AIDS postać ta stała się bohaterem narodowym, ulubionym przez obywateli tego kraju. Kami pojawiła się w ONZ oraz w Banku Światowym, i udzielała wywiadu dla Katie Couric. Została nazwana amabsadorką dzieci UNICEF i wystąpiła w programach Takalani obok Desmond Tutu i Nelsona Mandeli.”
POmimo sukcesó Kami są blogerzy, którzy uważają ją za postac nieodpowiednią dla amerykańskiej Ulicy Sezamkowej. Emily Meyer, blogująca na swoich zajęciach, pisze [11]:
“Choć to ważne, aby Amerykanie wiedzieli o HIV/AIDS i o tym jak poważna jest ta choroba, uważam, że nauczanie dwu- i trzylatków jest lekką przesadą. Tak małe dzieci nie zrozumieją nic o HIV i jego konsekwencjach. Jeśli Kami ma być przedstawiona w Stanach Zjednoczonych jako sposóbszerzenia wiedzy o i walki z AIDS, uważam, iż nie osiągnie zamierzonych celów. Dzieci w Ameryce nie muszą radzić sobie z problemem HIV/AIDS w tak młodym wieku. Uważam, iż odpowiednim wiekiem dla dzieci w Ameryce do nauki o powadze HIV jest wiek, gdy są starsze, około lat dziesięciu czy jedenastu lub gdy student staje się seksualnie aktywny”
Jednak wielu blogeró, tak jak ta osoba pisząca o [12] Mupetach i Historii, widzi Kami jako kolejny przykład tego jak Ulica Sezamkowa przekracza granice. Inni wyrażają swoją sympatię [13] dla mupeta i jej przesłąnia do dzieci. A jeszcze inni uważają, że powinna być wprowadzona do innych wersji Ulicy Sezamkowej. Na swym osobistym blogu Steisha Pintado mówi [14]:
“Ona pokazuje dzieciom, że w porządku jest objąć osobę pozytwną na HIV, i tłumaczy, co należy zrobić, gdy się skaleczy w palec czy gdy ty się w palec skaleczysz. Uczy swą publiczność radzenia sobie z chorobą i ze stratą…Mimo, że seks nigdy nie jest wspomniany w rozmowach o stanie Kami, niektórzy twierdzą, iż posiadanie postaci pozytywnej na HIV w programie jest niepoprawne dla młodej publiczności. Jeden rząd nawet twierdził, że Ulica Sezamkowa straci fundusze, jeżeli pokaże tę postać w ich kraju. To tak szokujące słuchać tych słów. Rodzice spędzają coraz mniej czasu z ich dziećmii pozwalają, aby telewizja je edukowała. A więc to oczywiste, iż wielu rodziców nie uczy dzieci radzenia sobie z delikatnymi problemami świadomości i akceptacji. Rodzice pozwolili już Ulicy Sezamkowej uczyć akceptacji ludzi upośledzonych i chorych, czy tych innych rasy czy religii. Dlaczego to ma być innym tematem?”